Μελέτη 24 περιπτώσεων ψωρίασης που αντιμετωπίστηκαν με ομοιοπαθητική θεραπεία.

Μια σύντομη εισαγωγή στη νόσο.
Η ψωρίαση αποδίδεται σε βλάβη στον πολλαπλασιασμό των επιδερμικών κυττάρων που οδηγεί στη δημιουργία λεπτών πλακών που κατόπιν υφίστανται απολέπιση. Η δυσλειτουργία αυτή αποδίδεται πιθανόν στην ταχεία ανάπτυξη των επιδερμικών κυττάρων (που αποπίπτουν 3-4 ημέρες μετά από τη δημιουργία τους στη βασική στοιβάδα ενώ φυσιολογικά η διαδικασία αυτή απαιτεί 25-30 ημέρες).

Οι ψωριασικές πλάκες προσβάλουν συχνότερα τους αγκώνες, γόνατα, το τριχωτό της κεφαλής και την περιοχή του ιερού.

Κατά καιρούς, ποικίλοι τρόποι θεραπείας έχουν χρησιμοποιηθεί και προταθεί από την Αλλοπαθητική όπως:
χορήγηση στεροειδών από το στόμα, ή μεταγενέστερα κυτταροτοξικών φαρμάκων, τα οποία, λόγω των σημαντικών τους παρενεργειών (γαστρεντερικό έλκος, ουδετεροπενία, κίρρωση ήπατος κ.α.) χρησιμοποιούνται στις σοβαρές μόνο περιπτώσεις, όπως και για τη θεραπεία εξωτερικών ασθενών που βρίσκονται όμως, υπό ιατρική παρακολούθηση
το ανόργανο αρσενικό, το οποίο ωστόσο αποφεύγεται εξαιτίας της χρόνιας τοξίκωσης και των νεοπλασιών που μπορεί να προκαλέσει
αλοιφές πίσσας, σαλικυλικών και φθοριζόντων στεροειδών για τοπική εφαρμογή με μικρή όμως αποτελεσματικότητα
η πιο πρόσφατη μέθοδος (PUVA) βασίζεται στην πρόκληση φωτοευαισθησίας στο δέρμα, χορηγώντας πρώτα Psoralen από το στόμα ακολουθούμενη από ακτινοβόληση με UVA.

Πολλές περιπτώσεις ψωρίασης παραμένουν πολλά χρόνια παρουσιάζοντας περιόδους υφέσεων και υποτροπών. Κατά συνέπεια πολλοί ασθενείς βιώνουν μια πολύ άσχημη κατάσταση καθώς η ασθένεια επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής τους. Πέραν από ό,τι λέγεται και συνίσταται κατά καιρούς, δεν υπάρχει οριστική θεραπεία.

Το 5-10% των εξεταζομένων που υπόκεινται σε δερματολογικά τεστ πάσχουν από ψωρίαση. Η ασθένεια πρωτοεμφανίζεται μεταξύ των 5 και 25 ετών και επηρεάζει κυρίως τις ηλικίες 45 - 55 ετών και ιδιαιτέρως τις γυναίκες.Τα αντίστοιχα συμπτώματα και ευρήματα συναντώνται σπανιότερα στους έγχρωμους.

Μεταξύ των λευκών λαών, μεγαλύτερη προδιάθεση έχουν οι βόρειοι λαοί καθώς η ψωρίαση παρουσιάζει αξιοσημείωτη βελτίωση στα θερμά κλιματα, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Περίπου το 1/3 των πασχόντων έχει οικογενειακό ιστορικό. Καταπόνηση του νευρικού συστήματος και ψυχοσυναισθηματικά στρες παίζουν οπωσδήποτε επιβαρυντικό ρόλο στην επιδείνωση μιας προϋπάρχουσας ψωριάσεως.

Οι περιπτώσεις
Η πλειοψηφία των περιπτώσεων, 15 από τις 24, που έλαβαν ομοιοπαθητική θεραπεία αφορούσε γενικευμένες μορφές ψωρίασης.

Η έναρξη της ασθένειας χρονολογούνταν 1-31 χρόνια πριν από την έναρξη της θεραπεία. Στην πλειοψηφία όμως των περιστατικών, η έναρξη τοποθετούνταν 4-5 χρόνια πριν. Πέντε ασθενείς σταμάτησαν τη θεραπεία στην αρχή της : οι τρεις μετά τις πρώτες ημέρες λόγω της αρχικής επιδείνωσης, ένας μετά από 2 μήνες καθώς δεν είχε παρουσιάσει καμιά αλλαγή στην κατάσταση του (επιδείνωση ή βελτίωση), και ένας μετά από ένα μήνα θεραπείας μετά από σχετική βελτίωση.

Τέσσερις ασθενείς διέκοψαν τη θεραπεία μετά από μικρή βελτίωση. Τρεις από αυτούς στο τέλος των τριών μηνών και ένας μετά από 8 μήνες. Σε πέντε περιπτώσεις που είναι ακόμα υπό θεραπεία παρουσιάζεται αξιοσημείωτη βελτίωση που φτάνει το 80%. Σε τρεις από αυτούς τα ευεργετικά αποτελέσματα φτάνουν το 95%.

Δέκα περιπτώσεις έχουν ιαθεί (χρησιμοποιούμε τον όρο ίαση διατηρώντας τις δέουσες επιφυλάξεις που επιβάλλονται από τις προαναφερθείσες υποτροπές της ασθένειας).

Η στατιστική συνεισφέρει σημαντικά στο να γίνει μια γενικευμένη έρευνα ενός ή πολλών παραγόντων του φαινομένου. Εντούτοις, οι εξατομικευμένες περιπτώσεις μπορούν στην πραγματικότητα να απέχουν παρασάγγες από τον στατιστικό μέσο όρο. Όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο Κάρλ Γιούνγκ η στατιστική υποβιβάζει και ευτελίζει την ατομική ιδιαιτερότητα του κάθε ξεχωριστού ανθρώπου σε συνθήκες μέσου όρου.

Έχοντας κατά νου ότι το δείγμα μας δεν είναι στατιστικό σημαντικό και την προαναφερθείσα επιφύλαξη σχετικά με την αναποτελεσματικότητα των στατιστικών στις εξατομικευμένες περιπτώσεις, προχωράμε σε μια στατιστική μελέτη των ασθενών που έλαβαν ομοιοπαθητική θεραπεία εστιάζοντας στην κατά περίπτωση παρουσίαση τους.

Οι πέντε περιπτώσεις, ακόμα σε εξέλιξη που πέτυχαν μια βελτίωση πάνω από 80% είναι οι ακόλουθες:

Η πρώτη περίπτωση αντιστοιχεί σε έναν άντρα 30 ετών, που είχε πρωτοεμφανίσει ψωρίαση κεφαλής ήδη από την παιδική του ηλικία. Τα τελευταία τρία χρόνια η νόσος επεκτάθηκε και στα άκρα. Μια σημαντική αγχώδης νεύρωση συνυπήρχε. Επιπλέον κονδυλώματα αναφέρονταν για ένα διάστημα πέντε χρόνων στο ιστορικό της του δόθηκε πρώτα μια δόση Thuja 200 CH και ένα μήνα αργότερα μια δόση Ars 200 CH. Είκοσι μέρες αργότερα σημειώθηκε μεγάλη επιδείνωση, που προηγήθηκε μιας θεαματικής βελτίωσης στο φυσικό επίπεδο. Όπως ο ίδιος μας ανέφερε "ήταν σαν να ξαναγεννήθηκε". Πέντε μήνες μετά η περίπτωση του παρουσίαζε συνολική βελτίωση σε ποσοστό 95%. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο συγκεκριμένος ασθενής δε μπορούσε να απέχει από την καφεΐνη και γι'αυτό χρειάστηκε επανάληψη του Ars 200CH.

Η δεύτερη περίπτωση είναι ενός άντρα, 34 ετών, που παρακολουθούνταν για οξύ πόνο στα γόνατα ο οποίος υποχώρησε τέσσερις μέρες μετά τη λήψη μιας δόσης Phos 1 Μ. Τρεις μέρες μετά, εμφανίστηκαν οι ψωριασικές βλάβες σε κεφαλή, γόνατα και αριστερό αγκώνα. Τα ψωριασικά εξανθήματα μειώθηκαν δύο εβδομάδες μετά από μια δόση Calc-carb 30CH. Δύο μήνες αργότερα, ο ασθενής είχε βελτιωθεί κατά 95% (η ψωρίαση περιορίστηκε σε μικρές εστίες στην κεφαλή όπου και είχε πρώτο-εντοπίστεί).

Ενας άντρας 82 ετών ήταν ο τρίτος μας ασθενής. Μετά το θάνατο της γυναίκας του πέντε χρόνια πριν, εμφάνισε το ψωριασικό εξάνθημα. Αυτό συνοδευόταν από μια πρόσφατη καρδιακή προσβολή και χρόνια βρογχίτιδα. Χωρίς να διακοπεί η καρδιολογική του θεραπεία, δόθηκε Sulph 30 CH (ανά εβδομάδα μέχρι να εμφανίσει τάση υποτροπής, όπως και έγινε). Η ψωρίαση μετά από έντονη επιδείνωση παρουσίασε βελτίωση της τάξης του 80%, ενώ βελτίωση σημειώθηκε και στη βρογχίτιδα.

Η τέταρτη περίπτωση αφορά ένα αγόρι 11 ετών, με ψωρίαση σε κνήμες, αγκώνες και τριχωτού της κεφαλής. Τα εξανθήματα υποχώρησαν ένα μήνα μετά τη χορήγηση μιας δόσης Phos 1 Μ. Ένα χρόνο μετά υποτροπίασε. Τότε δόθηκε μια δόση Phos 10 M και δυο μήνες μετά είχαν απομείνει μόνο πολύ μικρά σημάδια (βελτίωση της τάξης του 85%).

Η πέμπτη περίπτωση αφορά έναν άντρα 32 ετών. Η ψωρίαση εντοπιζόταν στο κεφάλι και τους αγκώνες.Το κύριο όμως σύμπτωμα με το οποίο προσήλθε ήταν μια γενικευμένη μορφή κνίδωσης και σοβαρή αγχώδης νεύρωση. Του χορηγήθηκε μια δόση Phos 200CH με θεαματικό αποτέλεσμα στην κνίδωση και τη γενική φυσική του κατάσταση. Μετά την πάροδο τεσσάρων μηνών, είχαν απομείνει μόνο πολύ μικρές κηλίδες ενδεικτικές του έντονου ψωριασικού εξανθήματος που είχε προηγηθεί (βελτίωση 85%).

Οι ακόλουθες περιπτώσεις θεραπεύτηκαν πλήρως από την ψωρίαση:

1) ένα κορίτσι 5 ετών, στο οποίο η έναρξη της ψωρίασης τοποθετούνταν 6 μήνες πριν, και του χορηγήθηκε μια δόση Sulph 200CH. Μετά από μια μικρή επιδείνωση την πρώτη εβδομάδα παρουσιάστηκε ύφεση. Μετά την πάροδο 7 μηνών και μετά την χρήση καμφοράς παρουσίασε μια έντονη επιδείνωση η οποία αντιμετωπίστηκε με μια δόση Phos 200CH και το κορίτσι έχει απαλλαχθεί από το ψωριασικό εξάνθημα.

2) Ένα 8 ετών κορίτσι είχε τη νόσο στη γεννητική χώρα. Την ίδια στιγμή υπέφερε από διαταραχή της μνήμης και αλλεργική επιπεφυκίτιδα. Η ύφεση ήρθε μετά από μια γενικευμένη περίοδο επιδείνωσης που ακολούθησε μια δόση Sulph 200CH. Μετά από 8μηνη θεραπεία η νόσος υποχώρησε πλήρως.

3) Ένα 11 χρόνο αγόρι που είχε εμφανίσει ψωρίαση πελμάτων ένα χρόνο πριν. Εντούτοις , ιο κύριο πρόβλημα του ήταν στο ψυχικό επίπεδο, μια νεύρωση, και μυρμηκίες στο μέτωπο. Μια δόση Nat-sulph 200 CH συνταγογραφήθηκε. Δυο μήνες μετά παρουσίασε μια σημαντική βελτίωση. Έγινε μια επανάληψη του Nat-sulph 200 CH και 6 μήνες μετά το αγόρι είχε θεραπευτεί εντελώς.

3) Η τέταρτη περίπτωση αφορά μια 20χρονη γυναίκα, με έναρξη της νόσου στις αρθρώσεις των γονάτων πριν από έξι χρόνια, η οποία αργότερα επεκτάθηκε σε στήθος, αγκώνες, πίσω από τα αυτιά, τριχωτό της κεφαλής και τα χείλη του αιδοίου. Το ίδιο διάστημα αντιμετώπιζε μια επώδυνη δυσμηνόρροια. Η νόσος παρουσίασε ύφεση μειά από μια δόση Puls 200CH. Μετά την πάροδο 5 μηνών και μετά από χρήση κορτικοειδών, παρουσίασε υποιροπή. Χορηγήθηκε μια δόση Puls 1 Μ. Τέσσερις μήνες μετά παρουσίαζε βελτίωση 95%. Επιπλέον σταμάτησε η δυσμηνόρροια. Οκτώ μήνες μετά η ασθενής είχε θεραπευτεί εντελώς.

5) Μια νεαρή γυναίκα, 21 ετών. Η νόσος είχε εμφανιστεί τέσσερα χρόνια πριν και είχε προσβάλλει την κοιλιά, την αριστερή κνήμη, και το στήθος. Στο ψυχικό επίπεδο συνυπήρχε μια ψυχαναγκαστική νεύρωση. Μια δόση Arg-nit 200CH χορηγήθηκε και μετά από επιδείνωση τριών εβδομάδων η φάση της ύφεσης ξεκίνησε. Πέντε μήνες αργότερα, μια δόση Arg-nit 1 Μ χορηγήθηκε και μετά από ένα διάστημα τριών μηνών υποχώρησαν πλήρως τόσο τα ψυχαναγκαστικά συμπτώματα όσο και τα εξανθήματα.

6) Μια ακόμα νεαρή γυναίκα 23 ετών. Από την ηλικία των 17 ετών υπέφερε από ψωρίαση στα άνω και κάτω άκρα. Είχε ακολουθήσει πολλές θεραπευτικές αγωγές χωρίς αποτέλεσμα ενώ παρουσίαζε και διαταραχές στον εμμηνορυσιακό της κύκλο, όλο αυτό το διάστημα. Μια δόση Sep 30CH δόθηκε και σε διάστημα τριών εβδομάδων σημειώθηκε επιδείνωση. Με το πέρας όμως των 6 εβδομάδων η περίοδος ύφεσης είχε αρχίσει και ο εμμηνορυσιακός κύκλος είχε ρυθμιστεί. Επτά μήνες μετά η θεραπεία είχε περατωθεί χωρίς αλλαγή μέχρι σήμερα.

7) Η επόμενη περίπτωση αφορά μια νεαρή γυναίκα 26 ετών. Είχε προσβληθεί προ 5 ετών σε κοιλιακή χώρα, γόνατα και αγκώνες. Χορηγήθηκε μια δόση Phos 200CH χωρίς να επιφέρει κάποια ιδιαίτερη επιδείνωση. Πέντε μήνες μετά η νόσος ήταν σε πλήρη ύφεση .

8) Μια γυναίκα 47 ετών προσβλήθηκε από ψωρίαση ένα χρόνο πριν, στις παλάμες, με έντονο κνησμό. Αλλεργική ρινίτιδα και αγχώδης νεύρωση συνυπήρχαν. Της χορηγήθηκε μια δόση Sulph 30CH και μετά από μικρή επιδείνωση ακολούθησε ύφεση της ψωρίασης. Η αλλεργική ρινίτιδα εξαφανίστηκε πλήρως και μια πολύ σημαντική βελτίωση στο επίπεδο της αγχώδους νευρώσεως σημειώθηκε. Δύο μήνες μετά, υπεβλήθη σε ακτινοβολία UVA προκειμένου να εξαλειφθούν ολοκληρωτικά τα εξανθήματα. Σαν αποτέλεσμα, παρουσιάστηκε μια γενικότερη επιδείνωση της κατάστασης της. Επέστρεψε φοβισμένη, της χορηγήθηκε μια δόση Sulph 200CH και προκάλεσε την πλήρη υποχώρηση του εξανθήματος.

9) Ένας άντρας 5 Ι ετών παρουσίασε τα πρώτα συμπτώματα ψωρίασης στους αγκώνες πριν 3 χρόνια. Τα κύρια όμως συμπτώματα του ήταν ένας καθημερινός επίμονος πονοκέφαλος, έντονο άγχος και αϋπνία. Του δόθηκε μια δόση Bryonia 1 Μ και επακολούθησε μια θεαματική βελτίωση. Μετά από 4 χρόνια εμφάνισε υποτροπή, που οδήγησε στην επανάληψη μιας δόσης Bryonia 10Μ , που είχε σαν αποτέλεσμα την ολοκληρωτική του θεραπεία.

10) Η ψωρίαση έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε μια κυρία 52 ετών 31 χρόνια πριν. Είχε προσβληθεί σε γόνατα, πήχεις, μηρούς, και οσφυοιερή περιοχή. Το ίδιο χρονικό διάστημα συνυπήρχαν επίμονος πονοκέφαλος, κατάθλιψη και βρογχικό άσθμα. Χορηγήθηκε Phos 30CH επιτυγχάνοντας μια σημαντική βελτίωση στην κατάθλιψη με ταυτόχρονη επιδείνωση της ψωριάσεως. Πέντε μήνες μετά, δόθηκε μια δόση Psorinum 1 Μ. Ένα μήνα μετά τη χορήγηση, το βρογχικό άσθμα και οι πονοκέφαλοι είχαν υποχωρήσει εντελώς, αλλά η ψωρίαση είχε υποστεί σημαντικότατη επιδείνωση. Σήμερα η ασθενής έχει απαλλαχθεί πλήρως από το ψωριασικό εξάνθημα και η γενική της κατάσταση είναι πολύ καλή. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι όλη η διαδικασία θεραπείας του περιστατικού αυτού ακολούθησε τον θεραπευτικό νόμο του Κ. Hering.

Συνοψίζοντας λοιπόν, είχαμε πλήρη θεραπεία στις 10 από τις 24 περιπτώσεις και σε πέντε περιπτώσεις μια πολύ σημαντική βελτίωση της τάξης του 80%. Τέσσερεις ασθενείς διέκοψαν τη θεραπεία μετά από μικρή βελτίωση, τρεις σταμάτησαν τη θεραπεία στον πρώτο της μήνα, εξαιτίας της έντονης επιδεινώσεως, ένας σταμάτησε δύο μήνες μετά καθώς δεν σημειώθηκε καμιά αλλαγή και άλλος ένας ασθενής διέκοψε την θεραπεία στον πρώτο της μήνα, μετά από σχετικά μικρή βελτίωση.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι
Ασθενείς     Θεραπευτική πορεία     Ποσοστό
3     Διέκοψαν θεραπεία στον πρώτο μήνα λόγω σοβαρής επιδείνωσης     12.5%
1     Διέκοψε λόγω έλλειψης οποιασδήποτε αλλαγής     4.16%
5     Διακοπή μετά από μικρή βελτίωση     20.8%
2     Ακόμα σε θεραπεία μετά από βελτίωση πάνω από 95%     8.33%
3     Ακόμα σε θεραπεία μετά από βελτίωση πάνω από 80%     12.5%
10     Ολοκληρωτική θεραπεία     41.66%
Συμπέρασμα - συζήτηση
Στις περισσότερες περιπτώσεις υπήρχαν και άλλες νόσοι παρούσες : αγχώδης νεύρωση, φοβία, ψυχαναγκαστική νεύρωση, διαταραχές εμμήνου ρύσεως, κατάθλιψη, βρογχικό άσθμα - οι οποίες στην πλειονότητά τους επηρεάστηκαν θετικά από τα ομοιοπαθητικά φάρμακα. Αξίζει να σημειωθεί ότι όποτε η ψωρίαση συνοδευόταν από άλλες ασθένειες, στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν η τελευταία που θεραπεύτηκε. Παρατηρήθηκε ότι μέσο χρονικό διάστημα θεραπείας στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν αυτό των 5-8 μηνών. Η διάγνωση βασίστηκε στο σύνολο των συμπτωμάτων με ιδιαίτερη όμως έμφαση στα ψυχοδιανοητικά συμπτώματα.

Η μη χρήση άλλων ιατρικών μέσων και το νεαρό της ηπΊκίας έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στη θετική έκβαση των περιπτώσεων. Ένας σημαντικός παράγοντας ήταν η δυσκολία στο να πειστούν οι ασθενείς να μη διακόψουν τη θεραπεία κατά την περίοδο της επιδεινώσεως εξαιτίας των αισθητικών αποτελεσμάτων. Οφείλουμε να παρατηρήσουμε, ότι στις περιπτώσεις που αντιστέκονταν στη θεραπεία είχε προηγηθεί κατάχρηση στεροειδών, έναρξη της νόσου προ 5 ετών τουλάχιστον, ήταν ασθενείς μεγάλης ηλικίας και χρησιμοποιούσαν και αλλοπαθητικά φάρμακα παράλληλα όπως και καφεΐνη. Επιπλέον , αξίζει να σημειωθεί ότι πέραν της αναμενόμενης επιδείνωσης (90% των περιπτώσεων), κανένα άλλο είδος παρενεργειών δε σημειώθηκε.

Αντιθέτως, η θεραπεία συνοδευόταν από βελτίωση τόσο σε ψυχικό όσο και σε φυσικό επίπεδο.

Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε σύγκριση με τα αμφίβολα και τοξικά φάρμακα που χρησιμοποιεί η αλλοπαθητική, η ομοιοπαθητική προσφέρει μια σημαντική εναλλακτική προοπτική. Έτσι, οι πάσχοντες από ψωρίαση, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν λαμβάνουν μόνο προσωρινή ανακούφιση, αλλά απαλλάσσονται από το δύσμορφο και οδυνηρό ψωριασικό εξάνθημα.

Φυτόπουλος Κωνσταντίνος / ιατρός
(Ψυχίατρος - Ψυχοθεραπευτής - Ομοιοπαθητικός)