sábado, 31 de outubro de 2015

Consecuencia de un maltrato. homeopatia



Kaly 35 años

Clique em Longevid!
  • Casado, tiene 2 niños y una niña (la mayor)
  • Profesión relacionada con la salud, especializado en problemas psicosomáticos
  • Nacionalidad: Inglés de origen Indio
  • Tiene un hermano gemelo y una hermana mayor.
Motivo de la consulta, el 14/12/1999: Kaly experimenta fantasías sexuales en relación a su hija mayor de 13 años, con deseo de hacerle el amor y culpabiliza gravemente por ello. Piensa en el suicidio, ya que lo ve como un medio de proteger a su hija y porque ha perdido la esperanza de salir adelante. Padece un insomnio crónico desde hace años, que le agota física y psíquicamente. Está tratado en medicina alopática y toma medicamentos químicos desde hace muchos años, sin resultados.
1. – Insomnio desde hace años, con gran dificultad a entrar en el sueño (en síntoma***) (se siente desesperado y agotado).
2. – Trastornos por sentirse despreciado DTLV (de toda la vida) *** (se siente el patito feo de la familia…).

3. -Trastorno por haber sido dominado, sumiso, presionado toda su vida y trauma psíquico ***. Niño maltratado gravemente durante años. Su hermano mayor abusó sexualmente de él, obligándolo a practicarle el sexo oral y a ser su esclavo sexual, prácticamente cada noche, desde la edad de 5 años hasta la de 15 años. A consecuencia de esto, durante muchos años, se volvió el esclavo dócil, pasivo, observador y muy Yin de la casa familiar (nunca ha permitido negarse). A partir de los 10 años, su madre utilizó a Kaly y a su hermano gemelo como amantes sexuales, hasta que tuvieron 15 años de edad (incesto).
Kaly siempre buscó un padre y el afecto materno. El maltrato de su hermano y el de su madre le parecían constituir una manera de ser valorizado, aunque al mismo tiempo, sentía una culpabilidad y una vergüenza terribles (ha podido hablar de estos traumas, por primera vez, a los 32 años de edad).
Desde que se independizó de su familia a los 21 años de edad y también, gracias al hecho de estudiar y, más tarde, al encuentro con su compañera actual, Kaly ha podido evitar el suicidio, que lo obsesiona desde hace años.
4. – Siempre a la búsqueda de afecto, a cualquier coste ***.

5. – Peor a la entrada de la primavera y del otoño (“no soy capaz de adaptarme y anticipo estas dos estaciones con una gran ansiedad”) 5***.

6. – Deseo de incesto con su hija mayor.

7.- Ansiedad con sentimiento de culpabilidad ***. Desde los 5 años y hasta recientemente, Kaly estaba persuadido de que su padre era un héroe y un líder. Su padre murió cuando tenía 5 años, asesinado y acuchillado por hombres celosos de su comunidad: mantenía relaciones sexuales enfermizas con distintas mujeres casadas de su comunidad… A los 7 años, Kaly lo vio en una película o creyó reconocerlo. Lo contó enseguida a su madre, que se puso histérica. Nadie consiguió calmarla. Por lo tanto, fue ingresada en un manicomio, por esquizofrenia y con una camisola de fuerza, durante 15 meses donde vivió bajo condiciones infrahumanas y sumisa a diferentes tratamientos psicotrópicos químicos. Su hermana mayor lo llevó diariamente a verla, ya que le decía que era importante que su madre recordara a sus hijos. Kaly se culpó de todo esto. Hasta los 32 años, sintió mucho miedo de que su madre pudiese morir por su culpa. (También, ver el síntoma 25) …

En consecuencia, ha sufrido crisis de asma alérgico durante años por estos sentimientos de culpabilidad y miedo, hasta que comprendió recientemente (a los 32 años), después de una psicoterapia que duró un año, que era inocente. Por tanto, la frecuencia de las crisis de asma disminuyó, aunque no desaparecieron del todo.
8. – Hoy, se desprecia por tener fantasías sexuales y deseo de incesto con su hija mayor, de 13 años. Culpabiliza gravemente por ello. Piensa en el suicidio como protección hacia su hija y también, por haber perdido la esperanza de salir adelante.

9. – Sufrió a los 15 años una tosferina muy grave (tratada en medicina alopática y suprimida con fármacos), durante un mes, estuvo muy cerca de morir.

10.- Trastornos por mortificación ***.

11. – Piensa regular y obsesivamente en el suicidio ***, como una liberación de sus problemas y una protección para su familia, aunque nunca lo ha intentado.

12. – Ha perdido la esperanza de curarse ***.

13. – Desde hace años, se ha vuelto muy curioso y busca obsesivamente, en los libros de psicología y otros, una solución a sus males. En consulta, quiere saberlo todo sobre el enfoque y el por qué del tratamiento ***.

14. – Herpes bucal y de garganta (consecuencia del síntoma 3) desde hace años.

15. – Cuando está alterado psicológicamente, corre líquido de su nariz, día y noche (**).

16. – … de sabor amargo.

17. – … y quemante, y si dura, se transforma en sinusitis crónica.

18. – > de sal – ***.

19. – > de pickles y comida condimentada – ***.

20. – > grande deseo de carne – ***.

21. – Psoriasis desde niño (codos, rodillas y cuero cabelludo).

22. – …con mucho prurito – ***.

23. – …< peor al sol – ***

24. – Sed normal.

25. – Siente mucha cólera… y violencia incontrolable, 24 bis, (**** (es muy violento, tanto en el hablar como físicamente cuando se le saca de quicio). Pega, maltrata a su mujer y a sus niños regularmente, desde hace años. Culpabiliza mucho a causa de esta situación que tiene dificultad a controlar (***). Por eso, piensa en el suicidio como una solución a todos su males. (añadir al síntoma 7).

26. – Envidioso de toda la vida (***), de su hermano gemelo / de su mujer que consigue dormir / de la felicidad de los demás.

27. – Inquietud de las piernas al nivel interno, desde muy joven (***) (su madre la tenía también).

28. – … > mejorada por la presión o el masaje (***).

29. – Al nivel de la cabeza, dolor en forma de clavo en el Trae Yang (sien) izquierdo desde hace años.

30. – … < empeorado, cuando come grasas (**).

31. – … con sensación de una nausea mental (**).

32. – Debilidad y dolor en el meridiano Dae Mo (toda la zona de la cintura), cuando somatiza, cuando está inquieto (***). Desde niño, cuando siente un miedo muy fuerte, todo le afecta en la pelvis o en el meridiano Cintura (Dae Mo), especialmente la zona por debajo del ombligo, que se vuelve muy tensa. Patología del meridiano Cintura Dae Mo : 41 VB / 5 TR / 13 H / 26 VB / Plenitud de Hígado. Todos estos síntomas son valorados, según él, en un 5/5.

33. – …tiene muchos gases (***), desde hace años,

34. – …con dificultad a expulsarlos,

35. – … y cuando lo consigue, no lo mejora.

36. – Deposiciones insatisfactorias (debe ir 3 veces al servicio) (***) desde hace años.

37. – … el ano parece muy pequeño, las heces son como churros delgados.

38. – Durante años, ha sangrado de las encías (suprimido alopáticamente).

39. – Empeoramiento claro y profundo por el frío (***).

40. – Hipersensible a todo, olores, ruidos, etc… (***).

41. – Fuma regularmente marihuana (3 o 4 veces a la semana), desde hace años.

42. – Se hizo una vasectomía hace 5 años, lo que le da problemas para tener placer. Siente que su líbido ha disminuido.
La madre: tiene artrosis, diabetes, insomnio grave, mujer muy amargada, con cóleras muy fuertes y no expresadas, esquizofrenia ( ? ).
El padre: ningún dato sobre él, ni sobre los abuelos tanto del lado maternal como paternal.

La hermana mayor: ha tenido neumonía, bronquitis, asma y eczema.
Es importante destacar que la consulta se ha hecho en presencia de su mujer (paciente nuestra), que hizo de traductora. En este momento, su consulta fue motivada por los maltratos y el miedo hacia la seguridad de sus hijos y, especialmente la de su hija mayor, frente a su compañero. En consecuencia Kaly vino en consulta 6 meses más tarde.
Consulta:
1º consulta, el 18/12/1999 – Recetamos Arnica 3 LM, en Método +, 5 gotas una sola vez en ayunas, un solo día, por los múltiples traumas psíquicos.
– 20 días más tarde: Sulphur 1 LM, en Método +, 5 gotas, una sola vez, un solo día, en ayunas y repetir un mes más tarde de la misma manera, si no hay ninguna reacción clara. Sacudir 10 veces entre cada toma. Utilizamos aquí este medicamento para iniciar un movimiento energético centrífugo con el fín de movilizar la Psora.
2º consulta, el 15/03/2000 – Kaly se siente mejor a nivel psicosomático y lo valora en un 50%, a pesar de un ligero aumento de su psoriasis (nuevas manchas han aparecido al lado de las otras, pero el prurito ha desaparecido en un 80%). Recetamos Folliculinum en 3 LM, una sola vez, un solo día, 5 gotas.
3º consulta, el 15/05/2000 – El paciente se siente mucho mejor, tanto física como psíquicamente. El insomnio ha mejorado en un 50% y sueña mucho. La psoriasis no ha evolucionado. Recetamos Nux Vomica 3 LM , 2 veces al mes antes de acostarse, 5 gotas y Taraxacum 5 CH en Método+ a tomar diariamente, en ayunas y antes de la comida del mediodía, durante 2 meses. Aplicar una bolsa de agua caliente sobre el hígado durante 30 o 40 minutos, después de las dos principales comidas del día. Una ampolla de Suero de Quinton Isotónico a beber (mantener un minuto en la boca antes de tragar), 3 veces al día antes de las comidas principales, descansar el fin de semana y tomar este remedio durante 5 meses. Evitar los alimentos condimentados o picantes, flatulentos, la menta, el regaliz, el eucalipto y todo tipo de drogas para no antidotar los remedios homeopáticos.
4º consulta, el 30/06/ 2000 – Control total del insomnio y recuperación de una calidad de sueño que Kaly no conocía desde hace muchos años. Su carácter se ha tranquilizado de modo asombroso. El sentimiento de culpabilidad todavía está presente, así como la psoriasis que ha mejorado un poco y ahora sin prurito. A nuestra gran sorpresa, el síntoma tan peculiar “Cuando se siente alterado psicológicamente, corre líquido de su nariz, día y noche, de sabor amargo y quemante, que si perdura, se transforma en sinusitis crónica” desapareció totalmente. Los síntomas 32 – 33 – 34 – 35 desaparecieron.
Nux Vomica fue utilizado dos veces.
Recetamos Arnica 3 LM, Método +, una vez y repetir 15 días después, si no hay una mejoría clara, siempre sacudiendo el medicamento 10 veces entre cada toma.
La 5º consulta, en septiembre del 2000 fue anulada y, finalmente, nos vimos el 27 de diciembre del 2000. Esta vez, Kaly se consideraba curado de todos sus síntomas incluidos la psoriasis, la culpabilidad y sus deseos hacia su hija. Ya no hay huellas de la psoriasis en su piel, lo que indica que la psora se ha equilibrado. También, su sexualidad mejoró: la vasectomía, en este caso, no era la responsable. Utilizamos finalmente Arsenicum album una sola vez.
Recibimos a la hija mayor de la familia en Enero del 2003, acompañada de sus padres y Kaly estaba muy bien.
Comentarios:
  • El tratamiento duró un año y durante este tiempo, Kaly y su familia vivieron a veces dolorosamente, muchos conflictos personales y familiares. Gracias a su terapia y también a su esposa, Kaly ha podido reconocer, entender y asumir sus propias dificultades. Ha tenido una crisis profunda, relacionada con su trabajo de terapéuta, lo que le permitio cambiar su enfoque.
  • En este caso tan difícil, encontramos en la repertorización, por una parte, 5 remedios: Nux Vomica (el más valorado), seguido de cerca por Arsenicum Album. Siguen otros remedios como Natrum Muriaticum/ Pulasatilla/ Folliculinum y por otra parte: Sulphur (lo que es normal en casos crónicos).
  • Los síntomas: 3) Nunca ha podido “negarse”, 3) Trastornos por sentirse desde hace mucho tiempo, dominado, presionado, sumiso, 3) traumatismo por incestos repetidos, 5) la falta de adaptación en primavera y otoño… justifican y legitiman Folliculinum, (ver el articulo “Folliculinum” en el libro “Maternidad Consciente” y referirse al Caso clínico Nº 3 de Maude).
  • Sulphur se ha prescrito, ya que en este paciente, la mayoría de los síntomas son crónicos (DTLV) y, por lo tanto, debemos provocar un movimiento centrífugo de la energía y despertar una respuesta positiva de la Psora.
Advertencia: La información que aquí se presenta no debe utilizarse para casos de emergencia médica ni para realizar diagnósticos o tratamientos de enfermedad o condición médica alguna. Se debe consultar a un médico calificado para el diagnóstico y tratamiento de cualquiera y de todos los problemas médicos.


Cómo un secreto puede ahogar a una persona… HOMEOPATIA



Mr. Jacques – 66 años – Suizo – 1.75m – 70kg – ojos azules.

Clique em Longevid!

Motivo de la consulta
Hace 4 años, estaba sentado en la playa y desde esta posición, me caí hacia atrás, sobre la espalda y la nuca (de manera leve). Perdí el conocimiento durante unos 5 minutos. Después, no pude levantarme a causa de una parálisis de los miembros superiores (con un valor de 3 sobre 10) e inferiores, esta última más severa. Hoy en día, sufro de parálisis progresiva de los miembros inferiores, que se acompaña de la sensación constante de “estar encerrado en una red de goma que poco a poco y cada vez más se cierra fuertemente sobre mi cuerpo.” Mis manos están torcidas y crispadas, con el pulgar doblado hacia el interior y me desplazo con una tremenda dificultad, arrastrando las piernas y con la ayuda de muletas (con 4 puntos de apoyo). Mi invalidez es del 85%.
Historia clínica y personal:
Hombre muy religioso. Protestante (fué, durante años, el asistente de un Pastor y siempre ha ayudado de forma anónima y altruista a la gente –como él mismo cuenta– . Muy compasivo (lo dice él mismo) – Soltero hasta los 50 años, edad a partir de la cuál vive con su compañera actual después de abandonar sus actividades a raíz de las cuáles sentía una gran culpabilidad –exclusivamente se ha dedicado al cuidado de la salud de los demás (que también era una manera de encubrirse…)– siempre ha viajado y además de sus actividades secretas, ha hecho trabajos muy diversos, sobretodo como fontanero, al igual que su padre, cobrando mediante trueque. En un momento dado de su vida, en el transcurso de un viaje a un país del este, encontró a un Chamán que, durante varios años le enseñó los secretos de su Arte; Jacques practicó después esta terapéutica, también por trueque.
De pequeño, a los 8 meses, se cayó de un torniquete. Desde entonces, regularmente ha tenido vértigos al doblarse hacia delante (por ejemplo poniéndose los zapatos). Ha sufrido muchas otras caídas: de un árbol, de una escalera, de su moto, etc… y como consecuencia, un pinzamiento de las vértebras C3 y C5 que “nunca me ha hecho sufrir hasta el punto de preocuparme…”… En cuanto al resto de su salud, nada anormal ni tampoco particular. Las analíticas son mudas.
Jacques y su esposa vinieron a pasar 6 meses en India para poder seguir un tratamiento de Medicina Ayurvédica basada en masajes y fitoterapia. Durante 3 meses y cada dos días, recibió masajes de hora y media con aceites esenciales. Al sentirse cada vez peor, detuvo el tratamiento.
Características de la primera consulta.
– Aunque no tiene una mirada franca, parece más bien simpático. Parece tomar pacientemente sus malestares y hace un retrato liviano de la realidad de su estado, diciendo: “he conservado toda mi cabeza, y mis brazos, a pesar del problema que afecta a mis manos, han conservado su fuerza”.
– Desvaloriza la gravedad de su estado.
– Gran dificultad al momento de obtener síntomas claros y fiables “Si, pero …”, ya que a cada pregunta, contesta, “que todo va bien, que es difícil pero que va a salir adelante, que la Vida le ha dado su enfermedad para que aprenda algo”, etc…
En un caso como este, es evidente que se debe informar al paciente acerca de las pocas probabilidades de una total recuperación y que, en el mejor de los casos, se intentará parar la evolución de su enfermedad. Además, si hay una recuperación de la motricidad, siempre estará en relación con lo que ha sido lesionado y que es irrecuperable…
Teniendo en cuenta la pobreza de los síntomas físicos que no merece la pena detallar, le prescribo dos días más tarde, Árnica 200CH, una dosis durante 4 días (prescripción basada en el síntoma: me dice que “todo va bien”, cuando es evidente que su estado es grave…). Quince días más tarde, le prescribo un Placebo, una dosis diaria… Prudencia, ya que intuyo que no hay una clara y total empatía entre los síntomas que Jacques describe y los de ese remedio… En la repertorización, Phosphorus está a la cabeza, seguido de Arsenicum album, Plumbum, Silicea, Gelsemium, Causticum, Colocynthis, Calcarea silicata y Rhus toxicodendron.
Durante los días siguientes, su compañera me llama 4 veces por teléfono, con dos días de intervalo. Está preocupada porque Jacques no se siente bien y ha insistido para que me llame… “Tengo la sensación de estar más y más apretado…” Al llegar a su domicilio, y esto ocurría cada vez que iba a su casa, encontré a Jacques riéndose, muy animado y hablando a sus familiares, con la misma actitud que durante la primera consulta: disminuyendo la importancia de sus problemas y diciéndome: “por cierto, he tenido un pequeño problema pero ya ha pasado… Gracias por haber venido y siento haberte molestado, etc…”
A la cuarta visita y en presencia de Jacques, hablo particularmente con su esposa, mujer muy intuitiva. Por aquel entonces, aparece un cuadro sintomático muy diferente:
1 –  En la intimidad, mi esposo es hipersensible,
2 – … llora por nada.
3 – Se queja y se lamenta todo el tiempo… No se da cuenta que tengo 74 años y también mis propios problemas…
4 – Hace el papel de duro, de sabio, de macho y de moralista hacia el exterior. Sin embargo, en la intimidad, es abusivo y se comporta como un niño caprichoso.
5 – Creo que mi marido sufre a causa de un secreto que lo encierra y lo ahoga… pero no estoy segura del todo….
A la vista de este nuevo cuadro, le prescribo el « Rescue remedy » de Bach, para que se calme y así disponer de más tiempo a reflexionar acerca de este caso complejo y bastante desesperado.
Unos días más tarde, deciden venir a pasar una semana en nuestra casa en la montaña, ya que el calor-humedad de la estación se hace sentir al final de Marzo en las llanuras de India del Sur.
Al hablar con Jacques, que está más relajado (Rescue remedy, dialogo?…), se desvelan otros síntomas (los asteriscos representan la valoración dada por el paciente)
0 – Espasmos “como una red que le apresa”***, a pesar de la rigidez de los miembros, le parece que está agravado al comienzo del movimiento (cuando se levanta y empieza a caminar), después se siente mejor con un movimiento contínuo, y de nuevo se siente peor cuando el movimiento se vuelve demasiado prolongado. Se levanta varias veces para caminar, con gran dificultad (y ayudado de su aparato) y no puede levantar las piernas, el menor obstáculo en el suelo se convierte en un gran problema. Arrastra sus pies. Por el contrario, puede bajar una escalera marcha atrás…
1. – Ansiedad por culpabilidad *** « como si hubiera cometido un crimen »… « En un momento dado de mi vida y durante varios años, tuve que tomar una decisión radical que estaba en conformidad con mi intelecto pero no con mi corazón y mi ética. »
2 – Trastornos por mortificación *** « verdaderamente, me he sentido traicionado…. En este mundo, no se puede confiar en nadie… »
3 – Trastornos por melancolía ***.
4 – Agravado por los cambios de tiempo **.
5 – Humor penoso ***.
6 – Trastornos por pena de amor*** con ansiedad de culpabilidad por no haber hecho su deber (su novia se suicidó y él piensa que, como otras muchas veces en su vida, se comportó de manera indiferente y se mostró egoísta en cuanto a la problemática de su novia).
7 – Trastornos por pena ***
7 – Desesperanza periódica ** en cuanto a su curación con ansiedad por su salvación (en el más allá).
8 – Claramente agravado por el frío, cualquiera que sea su forma***.
9 – No puede quedarse solo. Siempre necesita la compañía***, cualquiera que sea. Ya cuando era muy joven y quería ir al cine, pagaba la entrada a cualquiera de sus amigos, con el fin de no ir solo… Pienso que sería capaz de cualquier cosa para no quedarse solo. Este síntoma debe valorarse en ***. Es el síntoma, que aparece sólo en uno de los dos remedios entre los que he dudado.
10 – Nunca se ha cuidado ***. Siempre ha desdeñado su cuerpo y su salud, incluso cuando sufría de las consecuencias de una caída. No cuida su boca y a menudo, ha sufrido de malnutrición…  
11 – En general, el dolor le provoca desesperanza. ***.
Los síntomas anteriores fiables:
12 – Hipersensibilidad en general ***.
13 – llora por nada ***.
14 – Se queja todo el tiempo sin motivo ***.
Teniendo en cuenta el conjunto de estos síntomas y después de un minucioso estudio comparativo, decido prescribirle durante un mes, a comienzos de febrero de 2006, Arsenicum album en 1 LM, en “método plus”, hasta tener un principio de mejoría clara… No obstante, escondo el nombre del remedio a mi paciente, ya que su esposa utiliza Internet y sé que van a consultarlo en una Materia Médica Homeopática…
Febrero 2006:
La compañera de Jacques me manda un email, comentándome que el estado anímico de su compañero ha mejorado mucho por primera vez desde su accidente. Su actitud ha cambiado y tiene la esperanza de ver su estado de salud mejorar.
– No debe repetir el primer medicamento mientras perdure su mejoría psíquica. Sin embargo, le prescribo, diariamente, Colocynthis en 15 CH como remedio satélite, compatible con el principal remedio homeopático y le doy a tomar, bajo una forma líquida, Cloruro de Magnesio, para ayudarle a controlar su rigidez muscular y por lo tanto, a mejorar sus desplazamientos.
– Además, una ampolla de Suero de Quinton Hipertónico a tomar por la mañana y a mediodía, durante un mes y en alternancia con el Suero de Quinton Isotónico, durante varios meses. 

Comentarios acerca de este caso y sobre lo que nos enseña:
– El cuadro clínico de este paciente es difícil, como es frecuente encontrar en las enfermedades crónicas.
– Rara vez, durante la primera consulta, se obtienen síntomas válidos para una buena repertorización y que permitan desvelar el “genio mórbido del paciente”. Este caso clínico demuestra que esperar y no precipitarse era necesario. En la primera consulta, Árnica era suficiente seguida de un “placebo”, tomado diariamente, y repetirlo en la siguiente consulta “mientras no se tenga una visión clara del cuadro clínico”.
De esta manera, la integridad psicobiológica del paciente queda protegida. Se evitan las supresiones, con sus consecuencias graves, y en este caso, homeopáticas…. Sin embargo, no se debe pensar que un placebo no actúa… Esto depende de la actitud del propio terapeuta, ya que «el diálogo y la empatía que se establece entre el paciente y el médico son el “primer medicamento”… y siempre lo serán, cualquiera que sea la terapéutica utilizada…» De un cierto modo, se podría decir que se trata de una “programación radiónica”, en el sentido que daban a esta palabra Malcolm Rae, el Dr. Aubrey T.Westlake y David V.Tansley, en su magnifico libro titulado « Dimensions of Radionics (1)». Cualquiera que sea la terapia elegida, y si quiere ser efectiva, debe pasar por este primer eslabón… No diré más, y ya es decir demasiado…
– En los casos crónicos, a ser posible, es importante que el paciente no sepa nada acerca del auténtico remedio que corresponde a su cuadro clínico.
– Así como habéis podido constatar, no he tenido en cuenta los síntomas de su enfermedad. Por una parte, porque Jacques quería hablar solamente de estos y no de su sufrimiento psicosomático, origen de sus dolencias, y por otra, porque estos síntomas psicosomáticos eran muy marcados.
– Ante todo, “se debe tener en cuenta y evaluar la Energía Vital que le queda al paciente…” para determinar cómo podemos ayudarle terapéuticamente, qué puede soportar sin poner en peligro su integridad psicobiológica.
La energía vital de un paciente se mide:
A.– en las características de sus movimientos, lentos o rápidos, seguros o imprecisos.
B.– en el tono de su voz, débil, fuerte, locuaz, etc…
C.– en su desesperanza, su abandono hacia sí mismo, o por el contrario su esperanza, su apetito por vivir, luchar… su ilusión…
D.– su termorregulación interna, fría o caliente
E.– su capacidad de adaptación, intacta o defectuosa,
F.– su pulso, lento, profundo, imperceptible, con o sin paradas, si ha perdido o no sus características estacionales, el ritmo regular y fluido (energía del bazo/estomago según la MTC), su cadencia (alrededor de 72 pulsaciones cada 10 respiraciones completas, según la edad…. En general, el pulso de los niños o de los ancianos es más rápido…)
G.– En fin, el equilibrio o el desequilibrio de su homeostasis…
Por ejemplo:
Un paciente bastante débil aguantará difícilmente, sin que esto dañe gravemente su Energía Vital, un importante aporte en vitaminas, unos baños hipertérmicos recurrentes, unos masajes demasiado potentes o incluso ciertos remedios homeopáticos (entre otros, minerales dados en altas diluciones y de manera repetitiva). Por el contrario, una dieta adaptada, el Suero de Quinton (isotónico o hipertónico), a dosis apropiadas, unos remedios homeopáticos suaves pero de acción profunda, dados en dilución 1LM, permitirán a ese paciente salir adelante y en la medida que avance su recuperación, eventualmente podremos darle un tratamiento “más fuerte”…


En el caso de Jacques, está claro que su Energía Vital es bastante débil y que se debe actuar con prudencia si queremos ayudarle. Su remedio constitucional le permitirá reencontrar su camino, así como una referencia, una sombra que le guiará (en rojo en el dibujo B). Pero, ante todo, debemos deshacer los bloqueos inscritos y cristalizados en cada curva de su Energía Vital, que se ha vuelto laberíntica. También, debemos abrir las vías de eliminación y asegurarnos de que la recuperación sea suave y soportable.



“Los síntomas siempre se mejoran desde lo psíquico hacia lo físico.”
Os comentaré la evolución de este caso en los próximos meses…
Nota :
 (1) Ese maravilloso libro existe en español. Se titula « Las Dimensiones de la Radiónica » de David V.Tansley D.C – 1996 – Editorial Mirach, S.L – Villaviciosa de Odon, 28670 – Madrid (España) –ISBN : 84-87476-78-3 – Depósito legal : B-33798-1996.
Advertencia: La información que aquí se presenta no debe utilizarse para casos de emergencia médica ni para realizar diagnósticos o tratamientos de enfermedad o condición médica alguna. Se debe consultar a un médico calificado para el diagnóstico y tratamiento de cualquier problema médico.

Dificultad Respiratoria homeopatia



Señor Antonio R, 81 años.

Clique em Longevid!
Desde los 28 años, respirar lo agobia y empeora cuando esta en presencia de lana, de polen y con los ácaros. No obstante, no padece ni tos, ni rinitis, ni lagrimeo (coriza). Desde hace años, toma aunque no de modo regular, anti-histaminicos que le alivian un poco. Es un gran aficionado a la fitoterapia (que le transmitieron su madre y abuela). Utiliza diariamente el ajo e infusiones de todo tipo. Ha trabajado como albañil y ha sido apicultor.
Historial
Desde la “mili”, padece hemorroides externas y sangrantes operadas hace diez años, al mismo tiempo que una fisura y un absceso anales. El paciente hace la observación de que desde esta época, poco a poco, pero cada vez más, ha tenido dificultad para respirar. Tiene la tensión baja de toda la vida (DTLV – el ajo que actúa como hipotensor, no está muy indicado en este caso).
Síntomas elegidos, todos de valor 3

  • 1 – Tiene un pronto, muy irritable y mandón,
  • 2 – Fastidioso DTLV (de todo la vida),
  • 3 – agravado por el frio – húmedo DTLV,
  • 4 – agravado y muy sensible al menor aire frio DTLV,
  • 5 – peor cada primavera,
  • 6 – Fatiga respiratoria, peor subiendo una calle o escaleras,
  • 7 – Respira mejor agachado hacia delante,
  • 8 – Le cuesta inspirar, se ahoga,
  • 9 – Respiración acelerada,
  • 10 – Respira por la boca,
  • 11 – Nunca ha tenido sed,
  • 12 – Siempre tiene los ojos rojos como inflamados, lágrimas irritantes desde niño, y coriza.

1º tratamiento, el 17 Febrero 2003
Modificamos poco a poco su tratamiento alopático y su costumbre de tomar infusiones y ajo.
Nux vomica en 30 CH en Método Plus, dos veces al día durante 4 días, con el fin de deshacer la iatrogénia alopática y los efectos consecuentes a la ingestión de múltiples infusiones.
15 días más tarde: Psorinum 200 CH, 2 gránulos, una vez un solo día. Como medicamento diatésico de terreno relacionado con el proceso alérgico.
2º consulta, el 10 de Mayo 2003
El paciente considera que la principal mejoría concierne tanto a su carácter como a su forma de comportarse hacia los demás. La respiración y la fatiga respiratoria, al subir una calle o una escalera, han mejorado un poco (tiene 81 años). No ha tomado ningún remedio alopático desde hace un mes. Le recetamos Arsenicum album en 30 CH, una vez y bajo la forma de un placebo diariamente, durante un mes.
3º consulta, el 3 Agosto 2003
El paciente valora la mejoría en un 30% el primer mes, después la mejoría se estabiliza.
Todavía siente fatiga, pero los síntomas han cambiado.
·                                 1 – peor por el frio – húmedo DTLV,
·                                 2 – peor y muy sensible al menor aire frio DTLV,
·                                 3 – Fatiga respiratoria (disnea), peor subiendo una calle o escaleras,
·                                 4 – Le cuesta inspirar, se ahoga, especialmente en un sitio caluroso,
·                                 5 – Respiración acelerada,
·                                 6 – Respira por la boca,
·                                 7 – peor entre las 3 y las 4h de la madrugada,
·                                 8 – tiene apnea al dormirse,
·                                 9 – el baño lo empeora.
Ammonium carbonicum en 3 LM, una vez y después, bajo la forma de un placebo diariamente durante 15 días.
4º consulta, el 16 Noviembre 2003
El paciente se considera bien del todo, el cambio es radical. No le recetamos nada.
5º consulta, en Febrero 2004
Consulta esta vez por un problema de esguince que tarda en curarse. La mejoría respiratoria conseguida, sigue.
Advertencia: La información que aquí se presenta no debe utilizarse para casos de emergencia médica ni para realizar diagnósticos o tratamientos de enfermedad o condición médica alguna. Se debe consultar a un médico cualificado para el diagnóstico y tratamiento de cualquier problema médico.

Trastornos después de un traumatismo craneal homeopatia

Señor Pierre X…, 30 años de edad. – Consulta el 10.12.1996.


Clique em Longevid!
Viene por un insomnio, que tiene desde hace 5 años. El interrogatorio sobre los antecedentes pone en evidencia los hechos siguientes:
  • A los 10 años, Pierre se cayó sobre la cabeza y se desmayó. Tres meses después, aparecieron convulsiones epilépticas que duraron un día y que no reaparecieron.
  • A los 25 años, se cayó de nuevo de una escalera, lo que le provocó unas lesiones de la columna vertebral y un coma que duró 5 horas.
Cuando hacemos frente a tal amnesia, la etiología se vuelve prioritaria sobre el remedio constitucional y “pide a gritos”, antes de todo, que levantemos el bloqueo.
Primera prescripciónArnica en 7 LM: un gránulo en 125 ml de agua poca mineralizada (tipo Bezoya, en España). Después de disolver el gránulo, sacudir 10 veces la preparación y tomar de esta solución una cuchara (tamaño postre) que se mezclará, en un vaso, con 4 cucharas soperas de agua. Tomar de este vaso, una cuchara (tamaño postre) bajo la lengua y mantener durante un minuto en la boca antes de tragar.
– Esperar 20 días y tomar: Natrum Sulphuricum 30CH, un gránulo en 4 cucharadas soperas de agua poco mineralizada. Remover suavemente y tomar en ayunas durante 4 días consecutivos, una cuchara (tamaño postre) debajo de la lengua. Mantener un minuto en la boca y tragar. Agitar siempre la preparación 10 veces, antes de cada toma. No tomar nada más durante 20 días. A los 10 días después de haber tomado Natrum Sulphuricum 30CH, el paciente consigue dormir 4/5 horas por noche. Recetamos Placebo durante 15 días.
2º Consulta el 10. 02. 1997, dos meses después de la primera consulta. – El sueño es mucho más apacible. El paciente duerme normalmente una media de 8 horas por noche. No obstante, han reaparecido unos dolores antiguos en la columna vertebral, claramente empeorados por la humedad y una ansiedad al levantarse que suele durar una hora. Recetamos Natrum Sulphuricum en 3 LM, una sola vez, tomado como el Arnica.
3º Consulta el 15.05. 1997, más de cinco meses después de la primera consulta. – Todos los síntomas han desaparecido y el paciente se encuentra bien. Recetamos Placebo durante un mes. Pierre regresó a la consulta el 22. 09. 2001 por una visita para su hija. Se encontraba perfectamente.
Esta observación clínica nos permite entender la importancia de los antecedentes y factores de bloqueos en la prescripción homeopática y concreta los hechos siguientes:
  • 1. – Prescripción de un solo medicamento a la vez.
  • 2. – Abstención terapéutica todo el tiempo que dura la mejoría (Placebo).
  • 3. – El cambio de dinamización del remedio, cuando reaparecen antiguos síntomas.
  • 4. – Siempre agitar la preparación antes de cada toma.
  • 5. – En todos los casos de traumas físicos, psíquicos o trastornos por…y desde…, muchos años de clínica nos han enseñado que siempre era importante recetar como primer medicamento Arnica en dilución media – alta o en LM (de 1 a 7 LM) , con el fin de deshacer el bloqueo, consciente o no, provocado por el trauma, antes de prescribir el remedio siguiente.

Advertencia: La información que aquí se presenta no debe utilizarse para casos de emergencia médica ni para realizar diagnósticos o tratamientos de enfermedad o condición médica alguna. Se debe consultar a un médico calificado para el diagnóstico y tratamiento de cualquiera y de todos los problemas médicos.


Sin ganas de vivir. Homeopatia.


 
Clique em Longevid!
Señor Miguel R, 57 años, Navarra. Su familia era de origen modesto. Hoy sin profesión (vive de sus ahorros). Separado de su compañera desde hace 25 años. Tiene un hijo de 28 años que solo ve de vez en cuando. Ha trabajado durante 17 años, los meses de verano, como guía turístico en India y América latina.
Consulta por
Un gran cansancio con una depresión profunda, desde hace años. Se siente desesperado, con ganas de morir, ya que no encuentra sentido a su vida.

Historial
  • Su madre vivió el embarazo, sintiendo un miedo espantoso hacia su marido y una gran soledad (palizas, insultos y desprecios continuos), no deseaba el niño y se sentía como caída en una trampa. Faltó poco para que la madre y el niño perdieran la vida en el curso del parto, ocurrido en casa.
  • No hubo lactancia.
  • Quemaduras de tercer grado y de 20 centímetros de diámetro en la nalga derecha por la rotura de una bolsa de agua caliente. Miguel gritó durante dos horas antes de que su madre interviniese (peleaba violentamente con su marido).
  • Pérdida de sus dientes, en muy pocos años, en un 80% desde los 10 años, a causa de malnutrición.
  • “Quiste hidático” (1) diagnosticado a los 15 años.
  • Durante años, Miguel abusó continuamente de todo tipo de narcóticos (cocaína, LSD, marihuana, esporádicamente), especialmente haschich que consume diariamente en grandes cantidades, desde la edad de 21 años.
  • Gran fumador de tabaco, desde los 16.
  • Abusó esporádicamente (cada fin de semana) del alcohol, desde los 13 años, hasta hace 3 años (su padre y su abuelo paternos eran grandes alcohólicos).
  • Operado muy joven, de apendicitis y de las amígdalas. Operado de cálculos renales a los 40 años, de una úlcera perforada de estómago y de una hernia inguinal izquierda, hace 7 años.
  • Blenorragia con episodios recurrentes, desde los 17 años, (su primera relación sexual fue con una prostituta y a lo largo de su vida, ha seguido con la misma costumbre, tuviese o no compañera sentimental).
  • Sufrió durante toda su juventud un miedo visceral en relación a la violencia incontrolable e impulsiva de su padre (hasta los 20 años) y de una gran soledad desde la muerte de su madre por un accidente vascular (Miguel tenia 14 años).
Síntomas elegidos, valorado en 3 por el paciente
  • 1.- Cobardía (huye de todos los problemas a través del sueño), no quiere afrontar la realidad cotidiana (*** – de todo la vida).
  • 2. – Miedo a la soledad…***
  • 3. – …pero desea la compañia.
  • 4. – Autoestima pobre, se siente un fracasado en todo ***. Cambia de opinión y se deja influir por todo el mundo.
  • 5. – Filosofo harapiento.
  • 5. – No cuida su aspecto, dejadez.
  • 6. – Egoísta ***
  • 7. – Desconfiado***
  • 8. – Indiferente a los demás, a las cosas externas ***.
  • 9. – Indolente con aversión al trabajo tanto físico como mental y total ausencia de iniciativa ***.
  • 10. – Altibajos de humor constantes, de la melancolía a la alegría ***.
  • 11. – Melancolía, tristeza, falta de ánimo, deprimido ***.
  • 12. – Ansiedad con culpabilidad de no haber hecho su deber (hacia su mujer y su hijo).
  • 13. – Persona flaca que camina encorvado como los viejos.
  • 14. – Deseo de suicidio, sin intentarlo.
  • 15. – Falta de apetito para vivir.
  • 16. – Fastidioso, meticuloso ***.
  • 17. – Aversión a las mujeres ***.
  • 18. – Sentimiento de mortificación y humillación (con su familia, en la escuela, en el trabajo y en el servicio militar) ***.
  • 19. – Deseo de sabores picantes y condimentados ***.
  • 20. – Empeorado por el frio y el calor desde hace años (antes sufría del calor).
  • 21. – Agravado por el viento.
  • 22. – Me siento mejor en la mañana y peor cuando el sol se acuesta.
  • 23. – Eyaculación precoz repetitiva ***.
  • 24. – Somnolencia después de comer, que la siesta mejora enseguida *** (Nux vomica).
  • 25. – Abuso de Haschich desde hace muchos años.
  • 26. – Blenorragia crónica con secreción espesa, mucosa, amarillenta.
  • 27. – Litiasis renal y cólicos.
  • 28. – Falta general de líquidos orgánicos (retraso de 4 segundos del repliegue de la piel en la muñeca).
Síntomas etiológicos (desde…)
  • Trastornos por miedos antes de nacer (miedos de la madre: hacia el marido, a morir).
  • Trastornos por soledad.
  • Trastornos por quemadura grave – Causticum.
Después de la repertorización con el Kent, aparecen los medicamentos siguientes teniendo en cuenta el síntoma eliminador de la termorregulación en este momento, empeorado por el frío y el calor. Sulphur – Silicea – Psorinum – Sepia – Sepia – Natrum muriaticum.
1º tratamiento el 27/12/2002
Recetamos por los miedos antes de nacer, Aconitum en 200 CH, 2 gránulos bajo la lengua, una sola vez, un solo día y 7 días después Cannabis indicus 200 CH, 2 gránulos bajo la lengua, una vez, un solo día, para antidotar la costumbre del haschich. Recetamos “Suero de Quinton Isotónico” – 3 ampollas bebibles, una hora antes de las principales comidas, durante 3 meses. En cuanto al haschich, hablamos con él y le aconsejamos seriamente no consumir ningún narcótico, ni fumar haschich (substancias que modifican el estado de la conciencia), así como evitar los alimentos condimentados, pues podrían antidotar el remedio homeopático.
Aprovechamos este cuadro clínico para hacer un comentario sobre “las substancias que antidotan a la homeopatía o “que no se aconsejan”, durante un tratamiento homeopático…
  • 1º – Todas las sustancias o los acontecimientos “que modifican el estado de conciencia” como, por ejemplo, las anestesias generales – todas las drogas – las borracheras – una lipotimia, un mareo, etc. con pérdida de conciencia momentánea.
  • 2º – “Los sabores fuertes” como, por ejemplo, la menta – eucalipto – regaliz – Juanola – alcanfor – aceites esenciales – pasta de diente (que no sean homeopáticas) – los alimentos condimentados como: curry – ajo crudo – jengibre – pimienta, etc.
  • 3º – “Los perfumes, aguas de colonia y desodorantes corporales”.
  • 4º – “Ciertos alimentos o bebidas deben ser evitadas con ciertos remedios homeopáticos”, ejemplo: evitar tomar la sal con Natrum muriaticum, Argentum nitricum, Carbo vegetabilis, Lac caninum, Phosphorus, Veratrum album. El homeópata debe indicarlo en su informe.
  • 5º – “Ciertos alimentos y bebidas antidotan algunos remedios homeopáticos”, el homeópata debe indicarlo en su informe. Un ejemplo: el café antidota a Belladonna, Chamomilla, Colocynthis, Ignatia, Lycopodium y Nux vomica.
2º consulta el 30/03/ 2003
Miguel ha conseguido dejar totalmente de fumar haschich, ha reducido mucho el consumo de tabaco y ha controlado sus comidas condimentadas. La prueba de los líquidos orgánicos en la muñeca, es de 1 segundo de retraso. Se siente en general mucho mejor, incluido lo concerniente a la blenorragia – Cannabis indicus es un gran remedio de esta enfermedad.
Le recetamos Sulphur en 1 LM, una sola vez, un solo día, en luna ascendiente y seguimos con el Suero de Quinton Isotónico, con 2 ampollas bebibles al día.
3º consulta el 15/ 08/ 2003
Miguel ha tenido una crisis psicosomática fuerte, un mes después de tomar Sulphur, durante 10 días. Mantuvimos a menudo contacto telefónico durante esta crisis y le recetamos un placebo, una vez. Durante los meses siguientes, ha ido mejorando cada vez más y hoy se siente más positivo en todos los aspectos. Decidimos darle Medorrhinum en 3 LM por los síntomas restantes de la blenorragia y de la ansiedad con culpabilidad de no haber hecho su deber (en relación con su mujer y su hijo).
4º consulta el 22/05/ 2003
Desde hace un mes Miguel tiene pesadillas repetidas con mucha ansiedad, “es como si reviviese cuando me quemé con la bolsa de agua”, me despierto y no siento nada de especial en la quemadura.
Decidimos darle Árnica en 3 LM, una vez, un solo día, basándonos en el tráuma psicológico y 15 días después, Causticum en 3 LM, una vez un solo día, para el trastorno por quemadura grave.
Reconocemos no haber encontrado en el repertorio de Kent, este síntoma y hemos recetado empíricamente estos dos remedios…
Dos meses después Miguel nos llamó para decirnos que las pesadillas habían cesado, lo que nos permitió añadir en el Kent, a la rúbrica “pesadilla repetitiva de una quemadura antigua”Causticum en 1 LM . En cuanto a sus otros síntomas, se encontraba, en general muy bien.
Lo volví a ver en abril de 2004, es decir 1 año y medio después de su primera visita a nuestra consulta, (tenía 58 años) y a parte de algunos resfriados sin gravedad (tratados en homeopatía unicista), se encontraba bien, vivía con su “Quiste hidático” sin tener síntomas particulares. Al nivel afectivo, tenía una nueva compañera con la que entretenía una amistad sincera y lo más importante para él, había reconectado con su hijo y su familia.
Notas
1. – Quiste Hidático – Echinococcose hydatique, ó Hydatitose, transmitido por la larva Taenia echinococcus. – Se encuentra en todos los sitios y en las regiones de crianza (ganado, ovejas). La infectación se hace a través la ingestión de huevos que también pueden encontrarse en la saliva o los pelos de los perros, las verduras sucias y mal lavadas. Las larvas se desarrollan (quiste hidático) en el hígado y también, a veces en el bazo y los pulmones. – Tratamiento convencional: no existe tratamiento. Si hay necesidad, se procede a la extirpación del quiste mediante cirugía (hepatectomía por ejemplo). En cuanto a la homeopatía unicista, no existe un tratamiento específico del quiste hidático, siendo ante todo la homeopatía, una medicina del paciente en su globalidad psicobiológica, y no una medicina de la peculiaridad de una enfermedad dada…
Advertencia: La información que aquí se presenta no debe utilizarse para casos de emergencia médica ni para realizar diagnósticos o tratamientos de enfermedad o condición médica alguna. Se debe consultar a un médico cualificado para el diagnóstico y tratamiento médicos.

sexta-feira, 30 de outubro de 2015

A vítima e o algóz, estão também dentro de nós. homeopatia.

Há uma cadeia de violência e sofrimento que integra a evolução da espécie humana através dos séculos, dos milênios e dos milhões de anos.

Violência que acontece dentro e fora dos lares, em todo o mundo, e que marca o comportamento humano subsequente, propagando-se através do tempo e das gerações, numa lógica insana e doentia como "eu passei por isso, você também vai passar".

Os homeopatas podem, podemos, contribuir decisivamente, com nossos conhecimentos e medicações, para libertar muitos seres humanos desta engrenagem sem fim.

Muitos seres humanos podem contribuir no sentido de que não se propague, pelo menos não através deles, a cadeia de sofrimento e violência.

É sobre isto que quero refletir, com você.

O que podemos fazer, individual e coletivamente, para libertar as gerações presentes e futuras destas cadeias de sofrimento e violência, que vêm conosco através de toda a evolução de nossa espécie?

As demais pessoas, mesmo não estando "equipadas", "preparadas", para libertar outros seres humanos do sofrimento e da violência, podem contribuir deixando de dar continuidade à violência e assim, rompendo a assustadora e crescente espiral de sofrimento que escraviza os seres humanos e torce seus destinos.

Claro que uma pessoa tratada pela homeopatia e equilibrada pode entender e levar isto a efeito mais facilmente. Entretanto, muitos seres humanos, mesmo não estando completamente equilibrados, podem exercer seu discernimento e seu alto-controle e deixar de cometer uma violência que realimentaria a cadeia de sofrimento e violência, violência e sofrimento.

Todos nós, em algum momento da existência, cometemos atos dos mais variados e às vezes sutis tipos de violência, desequilibrando e traumatizando outros seres humanos e apontando para mais uma volta, e mais larga, da espiral de violência e sofrimento.

O fizemos por estarmos, com certeza, desequilibrados naquele momento, e por inexperiência, desinformação, ignorância.

E ai surge uma das áreas em que todos podemos contribuir para o avanço desta luta, que é a área da informação.

Sabemos que a absorção de informação e de conhecimento depende justamente de equilibrio e calma, além do esforço, claro. Quero dizer com isto que muitas vezes o receptor desejado não está em condições emocionais de receber esclarecimento. Mas em muitas outras está sim, faltando apenas quem faça o papel de emissor da informação e do conhecimento.

Eis aí inúmeras oportunidades de, informando, quebrarmos muitos elos da cadeia da violência e do sofrimento.

Passando do individual para o coletivo, chegamos a este terreno minado que é o da política. Limitemo-nos a sugerir que todos apoiemos aquelas "marès" sociais que contemplam o interesse coletivo.

Afinal, a história da política é a história do conflito, mais ou menos velado, e do confronto, mais ou menos sangrento, entre o interesse coletivo e os "grandes interesses "pessoais"".

Aos 62 anos de idade, já vivi, como todo mundo, e observei muito sofrimento humano, que, em tese poderia ter sido evitado, rompendo suas projeções terríveis, no futuro próximo e no distante.

A homeopatia e este blog, em seus inumeráveis estudos de caso, têm-me feito debruçar sobre o sofrimento humano e tem me conduzido a reflexões como esta que faço agora, com sua ajuda, na busca de um caminho para romper mais decididamente estas cadeias, libertando os seres humanos de agora e do futuro.

Quando terá, nossa espécie humana, maturidade emocional para perceber que jamais deixamos o paraíso? Que a Terra é o paraíso onde nos foi deixado rigorosamente tudo de que precisamos, inclusive nada mais e nada menos do que a cura? Que nossa espécie tem transformado este paraíso num inferno para muitos de nós, da maneira mais insana?

Estas perguntas nos trazem ao mais alto nível de intervenção a nosso alcance que é o espiritual. Alguns diriam que cada um está tendo o que precisa e o que merece. Eu digo que é nosso dever fazer tudo que estiver a nosso alcance para minorar o sofrimento das criaturas e que a óbvia recompensa é a diminuição do nosso próprio.




Aqui, diante do painel de controle do Blog, vou passando os olhos pelos conteúdos que me vão chegando, ou que vou encontrando na rêde e me detenho um pouco mais neste ou naquele, que é mais interessante, marcando-o para posterior leitura. Tenho aprendido muito.

Antes disso, entretanto: um amigo meu, cujos detalhes pessoais naturalmente não posso declinar aqui, está procurando um bom emprego, em qualquer lugar do mundo.

Ele tem um DHMS (Diploma in homeopathic medicine and surgery) obtido numa faculdade/hospital, fez residência médica em uma outra instituição hospitalar/educativa, já conta com alguns poucos anos de trabalho em hospital homeopático, tem boa convivência com as modernas ferramentas informatizadas e é um jovem sério, de fácil relacionamento interpessoal e com muita vontade e determinação de trabalhar e progredir, na homeopatia e na vida em geral.

Se você sabe de alguma oportunidade que possa servir a ele, deixe-me um recado, por favor, nos comentários ao pé da página!

Alguns dos conteúdos que me chegam às mãos são surpreendentes: Fertility problems. Homeopathy, conseguiu mais de mil visitas, em uma única página. Imagine se fosse a regra... O blog tem quase 800 páginas, já.

Publico um texto aqui, despacho correspondência ali, de vez em quando vou espiar as estatísticas...

É emocionante: a visitação cresce a cada dia, e os países que a geram se multiplicam.

É gratificante ver que pessoas de Chipre estão encontrando conteúdos de interesse aqui. Ou da Costa Rica, de Botsuana ou das Bermudas.

Os principais geradores de visitas são o Brasil, naturalmente, os EUA, a Polônia, a França e a Índia, mas a lista já chega a 35 diferentes nações.

É interessante perceber que, de fato, o conteúdo determina tudo. Por exemplo: a África do Sul tinha nos visitado poucas vezes... Publicamos alguns incríveis textos do Dr. David Lilley, lá radicado, e o fluxo de sul-africanos cresceu e virou rotina.

O caso da Dra. Mollie Hunton, de quem publiquei entre outros e magníficos textos, "Fertility problems, homeopathy", é, de qualquer modo, especial. A Dra. acertou no título, fácil de rastrear na internet e principalmente no assunto, que aflige milhares, senão milhões de mulheres e de casais, em todo o mundo. Aparecer com solução prática, consolidada, para tão importante problema, só poderia mesmo estabelecer um "record".

O blog, que foi lançado a apenas 60 dias, já chegou à média de 600 visitações por dia e só não vai a 1.200 ou 2.000 vistas por dia, porque realmente eu precisaria de alguém que me ajudasse e encarasse mais umas 8 horas de trabalho no painel de controle, todos os dias.

Quem se habilita? Conteúdo é o que não falta, do Japão aos EUA, da Sérvia, à India.

Aliás estou atento e grato antecipadamente a toda e qualquer crítica construtiva e a qualquer sugestão positiva!

Archetyp Homeopatia Historia psychologii kultury

Clique em Longevid!
Archetyp ( z gr. arche – "początek", typos – "typ" ) – pierwotny wzorzec (pierwowzór) postaci, zdarzenia, motywu lub schematu. Najbardziej znany w definicji psychoanalitycznej, gdzie archetypy oznaczają elementy strukturalne nieświadomości wspólne wszystkim ludziom na świecie[1]. Archetypy występują w nieświadomości zbiorowej i nieświadomości indywidualnej[2]. Są wielkościami dynamicznymi: zdolne są do przemian i rozwoju[3].

Spis treści

  • 1 Geneza terminu
  • 2 Definicja
  • 3 Struktura archetypów
  • 4 Rodzaje archetypów
  • 5 Przypisy
  • 6 Bibliografia
  • 7 Zobacz też
  • 8 Linki zewnętrzne

Geneza terminu

Po raz pierwszy pojęcie archetyp, pojawia się u Filona z Aleksandrii (I wiek p.n.e.): "A więc po wszystkich innych stworzeniach [...] stworzony został człowiek, i to, jak czytamy, podług obrazu Boga (kata eikona theou) i na jego podobieństwo (Rdz I, 26). [...] Nie należy jednak doszukiwać się tego podobieństwa w specyfice ciała; albowiem ani Bóg nie ma postaci ludzkiej, ani ciało ludzkie nie jest podobne Bogu. Owo podobieństwo co do obrazu [eikon] odnosi się tylko do przewodnika duszy, do ducha [Kata tou thys psyches egemiona noun]; albowiem duch w każdym indywidualnym człowieku został stworzony podług jedynego prowadzącego Ducha Wszechświata jako praobrazu [archetypos]...". (Filon z Aleksandrii, De Opificio Mundi 69; cyt. w przekładzie L. Cohna, Breslau 1909.)
Do psychologii pojęcie to wprowadził Carl Gustav Jung w oparciu o termin Jacoba Burckhardta: das Urbild – "praobraz", "obraz pierwotny". Jung dowodził istnienia archetypów w oparciu o fakt występowania u ludzi i w dziełach, typowych i powtarzających się motywów (tzw. obrazów archetypowych)[4].

Definicja

Carl Gustav Jung pisał: "Archetyp to formuła symboliczna, która zaczyna funkcjonować wszędzie tam, gdzie albo nie występują żadne pojęcia świadome, albo w ogóle nie mogą one zaistnieć ze względu na powody natury wewnętrznej lub zewnętrznej. Treści nieświadomości zbiorowej reprezentowane są w świadomości przez wyraziste skłonności czy ujęcia. Indywiduum z reguły traktuje je jako uwarunkowane przez przedmiot – jest to mylne ujęcie, ponieważ pochodzą one z nieświadomej struktury psyche, tyle że zostają wyzwolone przez oddziaływanie przedmiotu. Te subiektywne skłonności i ujęcia są jednak silniejsze od wpływu przedmiotu, a ich wartość psychiczna jest wyższa, tak że narzucają się one wszystkim wrażeniom"[5].
W psychologii pierwotne wyobrażenie i wzorzec zachowania, obejmujący także sferę myślową i niosący ze sobą znaczny ładunek emocjonalny, którego źródłem są utrwalone w psychice zapisy powtarzające się w doświadczeniach wielu pokoleń. Jest odbiciem instynktownych reakcji na określone sytuacje. Wraz z wzorcami zachowań popędowych (instynktami) archetypy mają stanowić strukturalne składniki nieświadomości zbiorowej, jej zasadniczą treść.
Koncepcja nieświadomości zbiorowej nie znalazła potwierdzenia naukowego, choć ma interesującą kontynuację w postaci równie niepotwierdzonej, lecz wykraczającej poza psychologię koncepcji pól morfogenetycznych Sheldrake'a.

Struktura archetypów

Struktura każdego archetypu jest bipolarna – posiada on swoją konstruktywną i destruktywną stronę, zawiera całe potencjalne bogactwo dziedziny, której dotyczy. Archetypy przejawiają się w postaci symboli – ich treść zawsze wyraża się metaforycznie, nie dając się w pełni zwerbalizować. Symbole te możemy wychwycić w mitach, snach, wizjach.

Rodzaje archetypów

Zdaniem Junga nieświadomość zbiorowa zawiera wiele różnorodnych archetypów, np.: archetyp narodzin, odrodzenia, śmierci, mocy, jedności, archetyp bohatera, dziecka, Boga, demona, zwierzęcia, archetyp wody (symbol macierzyństwa; uzależnienia), drzewa (symbol osobowości, nieświadomości), ognia (wypalenie, oczyszczenie) etc. Liczba archetypów jest ograniczona. Są wspólne wszystkim ludziom na Ziemi niezależnie od przynależności rasowej czy kulturowej[6]. W literaturze najczęściej opisywane są następujące archetypy:
  • Cienia – uosobienie zwierzęcej strony natury człowieka; jest odpowiedzialny za pojawienia się w świadomości człowieka i w jego zachowaniu treści nieakceptowanych społecznie;
  • Animy/Animusa – kobiecy aspekt osobowości mężczyzny/męski aspekt osobowości kobiety; funkcjonują jako zbiorowe wyobrażenie kobiety lub mężczyzny, przyczyniając się (m.in.) do zrozumienia osób płci przeciwnej;
  • Wielkiej Matki – symbol natury, zwłaszcza w jej namacalnym, rzeczowym aspekcie, uosobienie matki, bogini-żywicielki, bogini-matki, macierzyństwa, nieśmiertelności, jedności życia i śmierci;
  • Ojca – niebo i słońce, piorun i wiatr, fallus i broń, czarodziej i książę, a także wszystkie męskie zwierzęta i rośliny;
  • Starego Mędrca – symbol pierwiastka duchowego, mądrości kultury, uosobienie mędrca, wewnętrznego, duchowego przewodnika;
  • Jaźni – obraz pełni i doskonałości człowieka; archetyp jaźni stanowi cel działań ludzkich, motywuje człowieka do dążenia ku pełni i jedności; często jest wiązany z obrazem mandali (krzyża, czwórcy, koła) i doświadczeniami religijnymi i mistycznymi; postacie takie jak Jezus Chrystus czy Budda stanowiłyby tu przykład rozwiniętych wyobrażeń tego archetypu.
  • Niewinny i Sierota
  • Męczennik i Wojownik
  • Wędrowiec i Mag
  • Puer aeternus - ,,Wieczny chłopiec" i Senex - ,,Starzec"
  • Trickster

Przypisy

  1. Psyche ludzka jest dwupłciowa. W: Maja Storch: Tesknota silnej kobiety za silnym mężczyzną. Robert Reszke (przeł.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Szafa, 2002, s. 19. ISBN 83-88141-03-4.
  2. Ole Vedfelt: Kobiecość w mężczyźnie. Piotr Billig (tł.). Wyd. 2. Warszawa: ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, 2004, s. 19, seria: Biblioteka jungowska. ISBN 83-85713-46-8.
  3. Ole Vedfelt: Kobiecość w mężczyźnie. Piotr Billig (tł.). Wyd. 2. Warszawa: ENETEIA Wydawnictwo Psychologii i Kultury, 2004, s. 19, seria: Biblioteka jungowska. ISBN 83-85713-46-8.
  4. Jung i archetypy. W: Pia Skogemann: Kobiecość w rozwoju. Peter Billing (tł.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Psychologii i Kultury ENETEIA, 1995, s. 20, seria: Biblioteka jungowska .Tom 3. ISBN 83-85713-02-6.
  5. Carl Gustav Jung, Typy psychologiczne. Przeł. Robert Reszke. Warszawa: Wydawnictwo Wrota 1996. Par. 625
  6. Psyche ludzka jest dwupłciowa. W: Maja Storch: Tęsknota silnej kobiety za silnym mężczyzną. Robert Reszke (przeł.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Szafa, 2002, s. 19. ISBN 83-88141-03-4.

Bibliografia

  • Pajor K., Psychologia archetypów Junga, Warszawa, 2004 ISBN 83-85713-43-3
  • Pajor K., Rola archetypu w analitycznej psychologii C. G. Junga, Papieski Wydział Teologiczny w Poznaniu, Studia i Materiały, Poznań 1992
  • Wheelwrignt P., Symbol archetypowy, przeł. Maria-Bożenna Fedewicz, w: Symbole i symbolika, wyb. Michał Głowiński, Warszawa 1991.
  • Bodkin M., Wzorce archetypowe w poezji tragicznej, przeł. Przemysław Mroczkowski, w: Studia z teorii literatury. Archiwum przekładów „Pamięnika Literackeigo”, t. 1, red. Michał Głowiński, Henryk Markiewicz, Wrocław 1977.