Παραδείγματα περιπτώσεων που αντιμετωπίστηκαν με γνωστική ομοιοπαθητική

Θα σας αναφέρω μερικές ενδιαφέρουσες περιπτώσεις. Μέσα από αυτές θα σας δοθεί η ευκαιρία να κατανοήσετε τη μεθοδολογία της γνωστικής ομοιοπαθητικής. Επίσης, θα μπορέσετε να κατανοήσετε τις διαφορές με την παλιά μεθοδολογία της ομοιοπαθητικής και θα διακρίνετε τις προοπτικές που ανοίγονται για το μέλλον.

Περίπτωση πρώτη

Θα σας αναφέρω την πρώτη περίπτωση που άρχισα να σκέφτομαι συνθετικά για την οποία τη συνταγογράφηση την έκανα με βάση τις ιδέες του ασθενούς και όχι με βάση την ομοιοπαθητική φαρμακολογία που ήδη ήξερα.

Παρακολουθούσα μια κυρία, έγγαμο, μητέρα δυο παιδιών η οποία παρουσίαζε κατάθλιψη. Ανέφερε για τον εαυτό της ότι ήταν κλειστή, πάντα επιφυλακτική με τους άλλους, ότι δεν έλεγε εύκολα τα προβλήματά της στους άλλους. Ανέφερε επίσης για συχνούς αναστεναγμούς και θλίψη. Όταν κάποια στιγμή τη ρώτησα, αν κάποια γεγονότα επηρέασαν τη ζωή της, ξέσπασε σε λυγμούς και μου αποκάλυψε μια πολύ τραυματική εμπειρία κατά την οποία ο πατέρας της τη βίασε σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών. Από τότε είχε τρομάξει πολύ. Προσπαθούσε συνεχώς να τον αποφεύγει. Κατά την εφηβεία, και ενώ είχε κάποιες προτάσεις για ερωτική σχέση, δεν έκανε κάποια σχέση γιατί φοβόταν. Είχε ένα μεγαλύτερο αδελφό ο οποίος ήταν πολύ αυστηρός και τον φοβόταν πολύ. Είχε και μια αδελφή μεγαλύτερη για την οποία είχε την υποψία ότι την είχε βιάσει και αυτήν ο πατέρας της.

Όταν ήταν στο πανεπιστήμιο, γνώρισε ένα φίλο του αδελφού της τον οποίο συμπαθούσε πολύ αλλά ποτέ δεν είχαν ερωτική σχέση γιατί φοβόταν μήπως το μάθει ο αδελφός της. Στη συνέχεια γνώρισε τον άνδρα της με τον οποίο είχαν πολύ καιρό πλατωνική σχέση πριν κάνουν έρωτα, γιατί η ίδια φοβόταν να κάνει έρωτα.

Αν και ο άντρας της της φέρονταν καλά, ποτέ δεν του είπε για την τραυματική της εμπειρία. Με το πέρασμα του χρόνου, η σχέση με τον άντρα της παρουσίαζε αρκετά κενά. Τον άνδρα της τον φοβόταν, παρ’ ότι αυτός δεν είχε στοιχεία βίαιου ανθρώπου.

Υπήρχε ένα χαρακτηριστικό όνειρο, που επαναλαμβανόταν πολύ συχνά. Έβλεπε συχνά πως βρισκόταν στην τουαλέτα και η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Έξω από την πόρτα υπήρχαν άντρες που την έβλεπαν. Ένοιωθε αγωνία. Επίσης έβλεπε συχνά ανδρικές φιγούρες ή να την πλησιάζουν ή να είναι δίπλα της και αυτή να φοβάται. Κάποιες άλλες φορές έβλεπε άνδρες να την κυνηγούν. Μερικές φορές είχε δει ως αντρική φιγούρα τον πατέρα της.

Τη γυναίκα αυτή την παρακολουθούσα για τέσσερα χρόνια. Της είχα δώσει αρκετά φάρμακα, όπως Staphisagria, Natrium muriaticum, Ignatia, Lac caninum, Ambra grisea, Cyclamen και άλλα, χωρίς όμως να μπορέσει να βοηθηθεί ριζικά.

Όλο αυτό το διάστημα ανακουφιζόταν κάπως, αλλά ποτέ δεν ένοιωσε ριζική βελτίωση. Την άνοιξη του 1994 σκέφτηκα να δώσω Natrium bromatum. Η συνταγογράφηση βασίστηκε στο στοιχείο της κακοποίησης και το συσχετισμό του με το στοιχείο βρόμιο. Η βελτίωση που είχε μετά το φάρμακο ήταν εντυπωσιακή. Όλα αυτά τα χρόνια έχει επαναληφθεί το φάρμακο μερικές φορές χωρίς να χρειαστεί να δοθεί άλλο φάρμακο για την ψυχοσύνθεσή της.

Εδώ θα ήθελα να αναφέρω μερικές πληροφορίες για το φάρμακο Natrium bromatum πριν προχωρήσω. Στο φάρμακο αυτό υπάρχει έντονη η ανασφάλεια ότι θα κακοποιηθεί κατά την ερωτική σχέση. Το άτομο Natrium bromatum έχει έναν έντονο φόβο για το άλλο φύλο. Φοβάται πάρα πολύ να κάνει ερωτική σχέση. Βιώνει κάθε κίνηση του άλλου ως βιασμό.

Είναι σπουδαίο φάρμακο για καταστάσεις που εμφανίζονται σε γυναίκες που έχουν βιαστεί. Μετά το βιασμό, η γυναίκα μπορεί να νοιώσει φόβο για το αντίθετο φύλο. Απομακρύνεται σε κάθε άγγιγμα αρσενικού. Κάθε φορά που κάνει έρωτα, αναβιώνεται γι’ αυτήν ο βιασμός.

Δεν είναι όμως απαραίτητο μια γυναίκα να βιαστεί για να δοθεί Natrium bromatum. Νεαρά κορίτσια πολλές φορές φοβούνται στην πρώτη σχέση. Αυτό μπορεί να συμβεί αν μεγάλωσαν σε περιβάλλον που υπήρχαν καυγάδες μεταξύ πατέρα και μητέρας και η μητέρα έπαιρνε το ρόλο του θύματος. Αυτά τα κορίτσια έχουν την τάση να κάνουν πλατωνικές σχέσεις, δεν επιτρέπουν στον εραστή τους να τις πλησιάσει πολύ σεξουαλικά για να κάνουν έρωτα. Άλλες φορές μπορεί να εμφανίζουν έντονο πόνο κατά τη συνουσία. Το Natrium bromatum θα αποδειχθεί σπουδαίο φάρμακο για τέτοιες καταστάσεις.

Άλλες φορές μπορεί η επιλογή των ανδρών (ή γυναικών αντίστοιχα) να είναι τέτοια, ώστε να μην κινητοποιείται ο φόβος του βιασμού στη σχέση. Έτσι η διαπίστωση από μια κοπέλα ότι οι σχέσεις που είχε μέχρι τώρα ήταν ομοφυλόφιλοι, πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε το Natrium bromatum. Το αρσενικό φοβίζει μια γυναίκα Natrium bromatum. Έτσι η επιλογή της έχει να κάνει με παθητικούς, ήπιους άντρες ή ομοφυλόφιλους. Μέσα σ’αυτήν όμως τη σχέση, εύκολα βαριέται. Επιθυμεί κάποιον “άπιαστο” άνδρα που μόλις όμως τον γνωρίσει τον φοβάται.

Το Natrium bromatum θα φανεί πολύ χρήσιμο σε περιπτώσεις ομοφυλοφιλίας οι οποίες οφείλονται στο φόβο του άντρα για το άλλο φύλο. Η φοβία για τη γυναίκα οδηγεί τον άνδρα στην αναζήτηση ομοφυλοφιλικών σχέσεων. (Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις γυναίκες).

Επανέρχομαι στην εξιστόρηση της περίπτωσης. Πριν λοιπόν συνταγογραφήσω το φάρμακο Natrium bromatum, έψαξα να βρω γι’ αυτό στοιχεία στις ομοιοπαθητικές φαρμακολογίες. Όμως δεν μπόρεσα να βρω κάποια εργασία που να δίνει στοιχεία. Η συνταγογραφία δεν βασίστηκε στις κλασσικές πειραματικές ομοιοπαθητικές αποδείξεις αλλά στη συνθετική σκέψη. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο εντυπωσιακό, που με ώθησε να αρχίσω να επεξεργάζομαι συνθετικά τις πληροφορίες των ιστορικών μου. Άρχισε λοιπόν να παγιώνεται μέσα μου μια νέα μεθοδολογία. Δεν βιαζόμουν να βρω για τον ασθενή κάποιο φάρμακο από την υπάρχουσα φαρμακολογία για να του το χορηγήσω. Κατέγραφα τις κύριες ανασφάλειες κάθε ασθενή και έψαχνα να βρω σε ποιες βασικές ιδέες αντιστοιχούσαν.

Κάνοντας αυτήν τη διαδικασία άρχισα να παρατηρώ ότι πολλοί από τους ασθενείς χρειάζονταν φάρμακα τα οποία όμως δεν ήταν παρασκευασμένα. Τότε συζήτησα αυτήν τη διαπίστωση με τον φαρμακοποιό Ιωάννη Ευσταθίου, ο οποίος προθυμοποιήθηκε να παρασκευάσει κάποια για να τα δοκιμάσουμε. Τα αποτελέσματα από τις δοκιμές αυτών των νέων φαρμάκων ήταν πραγματικά θεαματικά. Έτσι αυτά τα χρόνια, παρασκευάστηκαν από τον Ιωάννη και τη Χριστιάνα Ευσταθίου δεκάδες νέα φάρμακα τα οποία και αποτέλεσαν τη βάση για την εφαρμογή αυτής της νέας μεθοδολογίας.

Περίπτωση δεύτερη

Υπήρχε και ένας άλλος ασθενής που με επισκεπτόταν εκείνη την περίοδο για πονοκεφάλους. Οι πονοκέφαλοί του είχαν βελτιωθεί με τη χορήγηση του φαρμάκου Natrium muriaticum. Όμως υπήρχαν δύο χαρακτηριστικά τα οποία δεν μπόρεσαν να βελτιωθούν. Το πρώτο ήταν ότι ένοιωθε την ανάγκη να καπνίζει χασίς για να ελαττώνει το άγχος του. Το δεύτερο ήταν ότι προτιμούσε να έχει σχέσεις μόνο με άνδρες. Εγώ δεν ήμουν ευχαριστημένος με την εξέλιξη της θεραπείας του γιατί ήθελα να δω αλλαγές και σε αυτά τα χαρακτηριστικά.

Τον ρώτησα λοιπόν, γιατί δεν του άρεσε να έχει σχέσεις με γυναίκες. Μου είπε ότι μόλις πλησιάζει ερωτικά μια γυναίκα νοιώθει ένα σφίξιμο στο στομάχι. Υπήρχε φόβος μέσα του για τις γυναίκες. Όταν τον ρώτησα να μου περιγράψει την μητέρα του, μου την περιέγραψε έντονα τιμωρητική. Η μητέρα του τον έδερνε συνέχεια και τη φοβόταν.

Ήταν η εποχή που είχα αρχίσει να κατανοώ σε βάθος τις ενώσεις του βρωμίου. Είχε προηγηθεί πριν μερικούς μήνες η χορήγηση του Natrium bromatum στην προηγούμενη περίπτωση, έτσι ήμουν πια σίγουρος ότι αυτό ήταν το φάρμακο που χρειαζόταν και αυτός ο ασθενής. Του έδωσα Natrium bromatum.

Με επισκέφτηκε μετά από μερικούς μήνες για να μου ανακοινώσει ότι είχε μόνιμη σχέση με γυναίκα και ότι είχε σταματήσει να κάνει χρήση χασίς γιατί δεν ένοιωθε πια τόσο άγχος. Τον είδα ξανά μετά από ένα χρόνο. Ήταν παραμονές του γάμου του. Μου τόνισε πόσο πολύ αυτό το φάρμακο του είχε αλλάξει τη ζωή και θα ήθελε να του το επαναλάβω.

Υπάρχουν πολλοί που ισχυρίζονται ότι δεν χρειάζεται η μελέτη νέων φαρμάκων. Αλλά τι θα γινόταν σε αυτήν την περίπτωση αν δεν χορηγούνταν το Natrium bromatum; Υπήρχε περίπτωση να γίνει μια τόσο θεαματική θεραπεία με άλλο άλας του νατρίου; Γιατί το Natrium muriaticum δεν μπόρεσε να δράσει τόσο βαθιά; Είναι πλέον σαφές από την εμπειρία μας, ότι η χορήγηση του μερικά όμοιου φαρμάκου βοηθάει μερικώς, δεν μπορεί όμως να δώσει θεραπεία σε βάθος.

Περίπτωση τρίτη

Στην πρώτη μου επίσκεψη στη Μόσχα, η διοργανώτρια του σεμιναρίου είχε προγραμματίσει να δω μερικές περιπτώσεις για να δουν στην πράξη τη μεθοδολογία που τους δίδασκα. Μια γιατρός που είχε παρακολουθήσει το σεμινάριο, έφερε να εξετάσω το αγοράκι της που ήταν τριών χρονών και είχε προβλήματα με το αναπνευστικό. Αρρώσταινε συχνά από λοιμώξεις του αναπνευστικού και συχνά εμφάνιζε δύσπνοια. Του είχαν δώσει κάποια ομοιοπαθητικά φάρμακα χωρίς αποτέλεσμα.

Μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να πάρω ιστορικό από ένα παιδάκι που δεν ήξερα τη γλώσσα του. Όμως κατά την εξέταση στάθηκα τυχερός, γιατί παρατήρησα ότι το αγοράκι είχε συνέχεια την τάση να κτυπά τη μητέρα του. Τη ρώτησα αν αυτό συμβαίνει συχνά και μου απάντησε καταφατικά. Μου εξήγησε επίσης ότι αυτό το κάνει κυρίως προς αυτήν. Τη ρώτησα αν η ίδια φοβάται την κακοποίηση και μου απάντησε καταφατικά. Μου εξήγησε ότι φοβόταν έντονα την κακοποίηση όταν ήταν στο γυμνάσιο. Τότε, οι γονείς της την έστειλαν σε οικοτροφείο για να μπορέσει να σπουδάσει. Στο οικοτροφείο ένοιωθε μεγάλη μοναξιά, ένοιωθε ότι δεν είχε οικογένεια και ότι τα μεγαλύτερα παιδιά θα μπορούσαν να την κακοποιήσουν. Με βάση αυτά τα στοιχεία συνταγογράφησα Magnesia bromata και στη μάνα και στο γιο. Το φάρμακο αυτό βοήθησε και τους δυο πάρα πολύ.

Η συνταγογράφηση βασίστηκε στο γεγονός ότι πολλές φορές εμφανίζονται στα παιδιά οι ίδιες κλινικές εικόνες με τους γονείς τους. Είναι επίσης παραδεχτό ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης περνάνε οι πληροφορίες κάποιων συναισθημάτων της μάνας προς το έμβρυο. Για αυτό όταν εξετάζουμε ένα παιδί, συχνά ρωτάμε ποια ήταν η συναισθηματική κατάσταση της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη. Υπάρχουν φορές που έχουμε δει ότι η ψυχική κατάσταση της μητέρας έχει αφήσει το αποτύπωμά της στην ψυχική κατάσταση του παιδιού. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η τάση που είχε το αγόρι να κακοποιεί τη μαμά του είχε σχέση με το φόβο της μητέρας του μην την κακοποιήσουν.

Αυτή η περίπτωση ανήκει στις περιπτώσεις που θα φαινόταν ότι η κλασσική ομοιοπαθητική δεν έχει αποτέλεσμα. Όμως, η χορήγηση του σωστού φαρμάκου βοήθησε τον ασθενή. Η Μagnesia bromata είναι από τα φάρμακα που σχεδόν ποτέ δεν θα δώσει ο ομοιοπαθητικός που εφαρμόζει την παλιά μεθοδολογία. Για έναν που εφαρμόζει γνωστική ομοιοπαθητική η συνταγογράφησή της είναι πολύ εύκολη.

Περίπτωση τέταρτη

Μου έφεραν ένα παιδί δώδεκα ετών, το οποίο είχε κατάθλιψη τους τελευταίους μήνες. Το παιδί ήταν πολύ κλειστό και δεν μου απαντούσε σε τίποτε απ’ αυτά που τον ρωτούσα. Η μόνη απάντηση που μου έδωσε όταν τον ρώτησα πώς νοιώθει, ήταν η εξής: «Νοιώθω μεγάλη απογοήτευση. Θα ήταν μεγάλη ανακούφιση για μένα αν μπορούσα να πιώ δηλητήριο».

Όλη την υπόλοιπη ώρα κοίταζε σκυφτός στο πάτωμα και παρά την προσπάθειά μου να του αποσπάσω μερικές κουβέντες, δεν μου μίλησε καθόλου. Μόνο κάποια στιγμή διέκοψε τη συνομιλία που είχα με τη μητέρα του, για να της πει ότι ήθελε να φύγουν.

Η μητέρα του τον περιέγραψε ως ένα πολύ κλειστό άτομο, που δεν λέει τα προβλήματά του στους άλλους. Απογοητεύεται εύκολα. Έχει πολύ κακή σχέση με τον πατέρα του. Στο σχολείο είναι επιμελής, αλλά δύσκολα κάνει παρέες με άλλα παιδιά. Όταν ήταν μικρός έπασχε από δυσλεξία και έκανε θεραπεία. Η μητέρα τονίζει ότι αυτό το γεγονός τον έχει επηρεάσει πολύ ψυχικά.

    Με βάση τα παραπάνω σκέφτηκα ότι το παιδί αυτό είχε τα εξής σημαντικά χαρακτηριστικά:
    Απογοητευόταν εύκολα.
    Είχε πολύ κακή σχέση με τον πατέρα.
    Είχε αίσθηση μειονεκτικότητας και διαφορετικότητας από τους άλλους λόγω της δυσλεξίας.

Είναι λογικό η αίσθηση μειονεκτικότητας και διαφορετικότητας να επιδεινώνεται στην περίοδο της εφηβείας. Έτσι και στην περίπτωσή μας, με την είσοδο στην εφηβεία εμφανίστηκε η κατάθλιψη.

Ήταν εμφανές ότι χρειαζόμουνα ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο που να περιέχει Βόριο, Χλώριο και Ασβέστιο. Ζήτησα από τη Χριστιάνα Ευσταθίου να μου το παρασκευάσει. Το φάρμακο ονομάστηκε Borium muriaticum calcareatum και δόθηκε στο παιδί.

Η βελτίωση του παιδιού από το φάρμακο ήταν θεαματική. Από τις επόμενες μέρες υποχώρησε η κατάθλιψη, βελτιώθηκε η συμπεριφορά του, έγινε πιο ομιλητικός και κοινωνικός. Βελτιώθηκε επίσης και η σχέση με τον πατέρα του.

Και αυτή η περίπτωση ανήκει στις περιπτώσεις που θα βοηθιόταν δύσκολα ή καθόλου με τον παλιό τρόπο σκέψης. Είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις που μας δείχνουν τους νέους ορίζοντες που ανοίγονται με την εφαρμογή της γνωστικής ομοιοπαθητικής. Μέχρι τώρα έχουν παρασκευαστεί περισσότερα από διακόσια πενήντα νέα φάρμακα. Τα φάρμακα αυτά έχουν παρασκευαστεί με βάση την μεθοδολογία που σας παρουσίασα σε αυτήν την περίπτωση. Αρχικά το φάρμακο παρασκευάζονται για κάποιον ασθενή που έχουμε αναγνωρίσει ότι το χρειάζεται. Πολλά από αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί για πολλούς άλλους ασθενείς μετά από την παρασκευή τους.

Περίπτωση πέμπτη

Άνδρας 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, παρουσίαζε από διετίας ψωρίαση. Είχε εφαρμόσει τις θεραπείες του δερματολόγου, καθώς και ομοιοπαθητική χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Το εξάνθημα ήταν εξαπλωμένο σε όλο το σώμα. Λόγω του προβλήματος είχε σταματήσει την εργασία του τους τελευταίους δύο μήνες.

Ανέφερε ότι ήταν πολύ αγχωμένος το τελευταίο καιρό. Το πρόγραμμά του ήταν πολύ γεμάτο. Στην δουλειά ένοιωθε πολύ πιεσμένος και δεν χαλάρωνε καθόλου. Είναι πολύ εργατικός. Του αρέσει να είναι ο καλύτερος. Στην εργασία προσπαθεί πολύ για να κερδίσει την εκτίμηση. Η φιλία είναι κάτι πολύ σημαντικό γι’ αυτόν. Θέλει την εκτίμηση των φίλων του. Κάνει τα πάντα για να κερδίσει την εκτίμηση των φίλων του.

Στον ασθενή δόθηκε Aurum sulfuricum kalinatum σε διάφορες δυναμοποιήσεις. Σε ένα μήνα τα εξανθήματα είχαν υποχωρήσει κατά πολύ. Στους δυο μήνες ήταν εντελώς καλά. Έκτοτε δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί το πρόβλημα.

Και σε αυτήν την περίπτωση έχουμε μια θεαματική θεραπεία μετά τη χορήγηση ενός νέου φαρμάκου. Το Aurum sulfuricum kalinatum είναι ένα από τα νέα φάρμακα που έχουν παρασκευαστεί σύμφωνα με τη μεθοδολογία της γνωστικής ομοιοπαθητικής. Είναι ένα φάρμακο που το έχουμε χρησιμοποιήσει αρκετές φορές. Η κύρια ιδέα του φαρμάκου είναι η ανάγκη του ατόμου να δημιουργήσει για να κερδίσει την εκτίμηση των φίλων του ή της οικογένειάς του. Η ιδέα αυτή συναντάται πάρα πολύ συχνά μεταξύ των ανθρώπων. Γι’ αυτόν τον λόγο πιστεύουμε ότι σε λίγα χρόνια θα είναι ένα από τα πολύχρηστα φάρμακα της ομοιοπαθητικής φαρμακολογίας.