Homeopatia jest metodą leczenia niekonwencjonalnego oraz częścią medycyny naturalnej.

Jej podstawowe założenia to:

    podejście holistyczne (całościowy obraz pacjenta)
    homeopatia postrzega człowieka jako istotę o złożonej naturze duchowo – cielesnej (energetyczno – materialnej). Na obraz oceny zdrowia człowieka składają się nie tylko symptomy chorobowe, ale przede wszystkim całościowy obraz fizyczny i psychiczny. Każdy człowiek jest inny i wymaga indywidualnego leczenia. Homeopatia klasyczna zakłada dobieranie właściwego leku dla pacjenta na podstawie szczegółowego wywiadu i badania obejmującego jego całość psychofizyczną.

    energia życiowa
    Energia jest nośnikiem życia, a jej niezakłócone krążenie warunkiem zdrowia. Nad sprawnym funkcjonowaniem organizmu „czuwają” mechanizmy samoregulacyjne. Ich uszkodzenie, związane z odziedziczoną po przodkach wadliwą konstytucją oraz szkodliwymi wpływami świata zewnętrznego, doprowadza do choroby. Zaburzenie procesów regulacyjnych wyraża się poprzez objawy.

        Likwidowanie objawów (za pomocą np. leków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych) przynosi doraźnie ulgę, ale pogłębia proces chorobowy.

    Nic w organizmie nie dzieje się bez przyczyny (np. przeziębienie służy do usunięcia zalegających w organizmie toksyn; gorączka jest sygnałem, że organizm zwalcza infekcję). Lekarz homeopata nie dąży do ustalenia rozpoznania chorobowego (np. angina czy alergia). Przedmiotem jego zainteresowania jest człowiek chory, a nie choroba jako taka. Zadaniem lekarza jest ustalenie na podstawie rozlicznych symptomów, co jest przyczyną choroby. Określenie konstytucji, jej dziedzicznie uwarunkowanych słabych punktów, szkodliwych czynników środowiskowych oraz reaktywności pacjenta.
    zasada podobieństwa
    objawy choroby mogą zostać wyleczone jedynie przez środek, który podany zdrowej osobie jest w stanie wywołać u niej te same objawy chorobowe. Zatem każda substancja, która może zaszkodzić organizmowi, może mu również pomóc, pod warunkiem, że zażywa się ją w bardzo małych dawkach.
    Na przykład zjedzenie wilczej jagody (składnika leku Belladonna), powoduje m.in. ostry pulsujący ból głowy, wysoką gorączkę, silnie zaczerwienioną twarz, suchość skóry, rozszerzenie źrenic. Zastosowana homeopatycznie wilcza jagoda jest natomiast lekiem dla chorych z takimi objawami, jakie jej spożycie wywołuje u ludzi zdrowych. Zatem niezależnie od przyczyny dolegliwości podanie leku, w bezpiecznych homeopatycznych rozcieńczeniach, powinno usunąć chorobę i przywrócić zdrowie.
    wielokrotne rozcieńczenie i wstrząsanie leków (potencjalizacja)
    podczas procesu produkcji leki homeopatyczne poddawane są wielokrotnemu rozcieńczeniu. Powstałe roztwory są tak słabe, że pozornie nie zawierają nawet śladu pierwotnej substancji. Przed każdym rozcieńczeniem leki poddawane są również serii energicznych wstrząsów (ręcznych lub maszynowych), które je dynamizują i wyzwalają z substancji macierzystej właściwości lecznicze.

konsultacja merytoryczna: Dr Anna Sosnowska